"Een jaar geleden werd op Kickstarter voldoende geld ingezameld voor een bijzondere samenwerking. De Nederlandse saxofoniste Tineke Postma en de Amerikaanse rietblazer Greg Osby namen toen in twee dagen in New York het album Sonic Halo op. Ieder leverde vier composities aan het album waarop ze worden bijgestaan door Mat Mitchell (toetsen), Linda Oh (bas) en Dan Weiss (drums). De enige cover, een versie van de standard "Body And Soul", is moeilijk te herkennen. Postma en Osby lopen snel weg van de melodie en vinden samen improviserend hun weg. Voor de gemakkelijkste weg wordt nooit gekozen. De plaat vergt dan ook best wat concentratie. Maar het is fascinerend te horen hoe de twee elkaar geen duimbreed willen toegeven. Vaak weet je het niet: is het nu Postma of Osby?" (Gijsbert Kamer, Volkskrant; waardering: 3 uit 5 sterren)
Herkenningsthema's van beroemde films zijn het uitgangspunt van dit album, maar de uitwerking is stilistisch uiteenlopend van een behoudend tot een modern postbop-idioom, waarbij de ene keer het filmthema heel herkenbaar is en de andere keer nauwelijks. Een enkele keer is het resultaat wat flauwtjes ("Theme From Peter Gunn"), maar vaak juist enerverend en zeer fantasievol, met dank aan de sterke groep musici die de Zwitserse bugelist om zich verzameld heeft, met gitarist John Scofield als uitblinker.
Ambitieus project uit 2001, waarop zijn kwartet (met oa Jason Mora (p)) speelt met een strijkkwartet. Je kunt alleen genieten van de prachtige klankkleuren die dit oplevert, maar daarbij ook van de vaak zeer complex inelkaar stekende stukken.
Album uit 1989. De free funk altoist Greg Osby in Season of Renewal is een vreemde mix van avant-gardistische en nogal inflexibele funkritmes.
In het kwartet van Osby (as) debuteert Megumi Yonezawa (p). Hardbop met ontspannen sfeer naast Osby's visie op 2 bebopclassics, met gastsoli van Nicholas Payton (t). Soulzangeres Joan Osborne heeft talent voor jazz, zo blijkt uit 'Lover Man'.
"Osby (as) vroeg twee 'mentoren', de grote stilisten Jim Hall (g) en Andrew Hill (p), bijgestaan door enkele 'jonkies'. Zij creeren een ritmisch complexe, avontuurlijke omgeving voor hen met als gevolg wonderlijk mooie passages." (EvdB, VK)
"Structuralistisch postbop-meesterwerkje, gebaseerd op eindeloos rondtollende, maar vaste harmonische vormen en compromisloze polyritmiek. Hoewel (volgens hem) afwijkend van geijkte jazzvormen klinkt het resultaat vertrouwd Osbiaans." (Jazz)
Opvolger, uit 1997, van 'Art Forum' (1996). Daarop was altsaxofonist hip in de weer met hiphop en funk, nu kiest met traditionele bop en postbop. Goeie musici (o.a. Jason Moran (p)), maar de compostities zijn niet altijd even spannend.
Piano/altsax-duo. De 2 creeren een weldadige, door de minimale bezetting heerlijk transparante sfeer. Ze spelen vnl. ballads, maar omzeilen met spannend maar nooit te druk spel easy-listening-valkuilen. Doet 't evenwel goed in het donker.
Eerdere platen van de fusiondrumster klonken, ondanks bekende gasten, nogal anoniem: OK, maar wat standaard. Dit album is van begin tot eind gedreven en bevlogen, met prachtig en complex spel van haarzelf en o.a. Greg Osby en Jimmy Haslip.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
