Bevat ook een fragment uit: Gelido in ogni vena (uit: Farnace) / Antonio Vivaldi
"Bartoli's album alternates between vocal fireworks and soul-searching laments. She's sensitively accompanied by the period instrument group Il Giardino Armonico led by Giovanni Antonini. Some of the most thrilling music comes from Neapolitan composer Nicola Porpora, who custom-tailored operas for Farinelli and became his mentor. "My challenge," Bartoli told NPR, "is to perform these scores, serving as closely as possible the music written in them. But of course we perform for our 21st century public. And being respectful to Baroque style I try to share these emotions with the public of our time." Bartoli has sold over 12 million records and won five Grammys. She could easily put her career on autopilot. But no. She calls herself the "Indiana Jones" of classical music digging for antiquities, like Porpora's sparkling aria "Lusingato dalla speme," which has never before been recorded." (NPR)
Concertopname gemaakt op 13 en 14 juli 2001 tijdens het Styriarte Festival in Graz, Oostenrijk
"Mezzosopraan Cecilia Bartoli en celliste Sol Gabetta vonden elkaar in hun liefde voor de barok. Op Dolce Duello gaan ze een symbolische strijd aan in werken voor de menselijke stem én het instrument dat daar het dichtst bij staat en probeerden elkaar te overtreffen in virtuositeit en in schoonheid. Na fraaie arias van onder andere Caldara, Albinoni en Händel wordt afgesloten met een van de celloconcerten van Boccherini. Beiden worden daarbij puntig begeleid door Cappella Gabetta onder leiding van Andres Gabetta, de broer van Sol Gabetta. Een korte wereldtournee voert hen met dit programma ook naar het Amsterdamse Concertgebouw op 27 november 2017." (Henri Drost, Platomania)
"De stem is nog steeds zeer fris. Dat de oudere Bartoli ook anders klinkt, is te horen aan het tedere liefdeslied Sol da te, dolce amore uit Orlando furioso : ze zou vroeger wellicht direct naar een wat ademrijk pianissimo hebben gegrepen, maar nu houdt ze haar zachtste tonen voor het grootste gedeelte helder, terwijl ze het aan de schitterende fluitist overlaat om de weke kleuren bij te voegen. In de virtuoze, snellere arias is ze even enthousiast als altijd, maar de soms wat over-agressief klinkende toon van toen is getemperd en dat werkt in haar voordeel. In de aria uit Silvia is Bartolis plezier in het spelen met de muziek en de woorden te horen. Men zou zich vertolkingen met wat een wat voller stemgeluid kunnen voorstellen, maar ze gaat intens met de betekenis van de tekst om en geeft ruimte aan Vivaldis ronduit briljante karakteriseringen in het orkest. Het pastelkleurig spelende Ensemble Matheus staat onder Jean-Christophe Spinosi compleet op één lijn met de diva." (Klassieke Zaken)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
