"Het fenomeen 'supergroep' is vaak verneukeratief: zo super pakken samenwerkingen tussen bekende muzikanten meestal niet uit. Uitzonderen zijn er echter ook en FFS, een project van Franz Ferdinand en Sparks, valt in die categorie. De combinatie is trouwens helemaal niet zo gek als je zou denken; de up-beat postpunk/indierock van Franz Ferdinand past stiekem uitstekend bij de maffe seventies-glam van de gebroeders Ron en Russel Mael. En wat ook heel fijn is: FFS klinkt niet als een van de twee participerende bands, maar werkelijk als een 'nieuwe' formatie waarin beide groepen nadrukkelijk overeind blijven. Dat levert twaalf heerlijk 'quirky', intelligente, hyperactieve popsongs op die slechts door de meest chagrijnige naarling zonder grijns op zijn kop kunnen worden beluisterd. 'Collaborations don't work' zingen Franz Ferdnads Alex Kapranos en Russel Mael in het gelijknamige nummer, maar FFS bewijst dat die bewering gelukkig niet altijd opgaat." (Martin Cuppens, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
"Franz Ferdinand had al lange tijd de droom een verzamelalbum uit te brengen. ‘Het is ook een mooie manier om stil te staan bij de ontwikkeling die we in de afgelopen twintig jaar doormaakten’, aldus frontman Alex Kapranos. ‘We wilden er alleen nummers opzetten die het hoofd, hart en de voeten in beweging zetten.’ Stil blijven zitten, is moeilijk. Je kamer wordt een dansvloer. Daarnaast moest het album een tijdsbeeld geven. ‘Daarom kozen we voor een chronologische volgorde, iets dat je lang niet alle bands ziet doen.’ De aftrap is voor hun eerste single Darts Of Pleasure. Daarna volgt Take Me Out (2004), hun tweede single waarmee ze internationaal doorbraken. De hit The Dark Of The Matinée uit hetzelfde jaar ontbreekt niet. Uit 2013 staan drie hits op het album. Opvallend is dat er geen songs uit het tijdvak 2014 – 2020 gekozen zijn. Op dit greatest hits album staat wel een nieuwe track: Curious. Deze klinkt anders dan het oude werk, maar heeft onmiskenbaar een Franz Ferdinand-sound." (Platomania)|
"In de compilatiereeks is het de beurt aan Franz Ferdinand om hun invloeden bloot te leggen. Uiteraard trappen ze zelf af met een dromerige cover van het zeer obscure Leaving My Old Life Behind, origineel van Jonathan Halper. Daarna komt er een zeer gevarieerd gezelschap langs waarbij de Krautrock van Can en het Franse Enfant Terrible Serge Gainsbourg de verwachte gasten zijn, terwijl Lee Scratch Perry en zeker Let There Be Drums van Sandy Nelson uit onverwachtere hoek komen. Randfiguren als R. Stevie Moore, met zijn rommelige country-folk, en de techno cover (!) van Neil Youngs Old Man (!!) door de Duitse producer Justus Kohncke vormen de uitersten van Franz Ferdinands muzikale spectrum. De aanwezige gevestigde namen, Paul McCartney, James Brown, Ian Dury laten horen dat de heren bepaald geen snobs zijn. Een zeer gevarieerde verzamelaar dus, veelzijdig en diepgaand, net als de albums van Franz Ferdinand zelf." (Jurgen Vreugdenhil, Platomania; cijfer: 8)
Speelse alt.rockband uit Glasgowse art-circuit, genoemd naar de laatste Oostenrijkse keizer. Wordt vaak als 'Schotse Interpol' gekwalificeerd. Combineren scherpe noisy gitaarpatronen met een zeker catchy gehalte en een 'wave'-gevoel. Deze editie gaat vergezeld van een bonusschijf met nog eens 5 songs.
"Bijna ongelofelijk dat de 2de van de Schotse band zó goed is. Men was immers vrijwel constant op tournee. Maar waarom wachten? Dat deden grote voorbeelden Roxy Music, Joy Division en Talking Heads immers ook niet. 'n Lied als 'Walk Away' laat horen dat The Kinks aan het referentiekader is toegevoegd. Een iets minder liedje wordt goedgemaakt door veel beter samenspel: de ritmesectie is dwingend-swingend. Gitaarbands uit FF's slipstream (Kaiser Chiefs, Bloc Party, Editors) hebben een nieuw ijkpunt." (GK,VK)
"Nog geen twee maanden na Franz F's geweldige tweede is de band terug met een titelloze DVD en ook deze is verplichte kost: twee schijven bomvol met live-materiaal. Een compleet optreden in San Francisco, een compleet optreden in de Brixton Academy en nog eens 14 nummers, opgenomen tijdens andere concerten (geen Lowlands, maar wel Werchter). Met ruim 45 live-nummers zijn we er nog niet. Zo zijn er de zeer vermakelijke tour-documentaire "Tour de Franz", interviews en fraaie karaoke-video's." (EZ, Plato DH)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
