"Met "Good News For People Who Love Bad News" (2004) en "We Were Dead Before The Ship Even Sank" (2007) brak voormalig 'indie darling' Modest Mouse groot door in de VS. Maar toen vond de altijd grillige frontman Isaac Brock het wel even mooi geweest. Dit zesde album kwam niet makkelijk tot stand; Krist Novoselic zou de nieuwe bassist worden maar bedankte, Big Boi zou produceren maar bedankte en Johnny Marr (gitarist op "We Were Dead...") nam lang geleden al de benen. Hoe dan ook, "Strangers To Ourselves" is een feit en klinkt grotendeels als een vitaal vervolg op "We Were Dead...". In "Lampshades On Fire", "The Ground Walks", "With Time In A Box" en "Sugar Boats" horen we de bekende weerbarstige, licht excentrieke en toch swingende neurotenpop van Modest Mouse in volle glorie. Cynische azijnpisser Isaac Brock is vocaal en tekstueel in vorm. De plaat schiet muzikaal alle kanten uit en duurt met 15 songs iets te lang. Al met al een even boeiende als vermoeiende luistertrip, die voor pakweg de helft Modest Mouse in blakende vorm laat horen." (John Denekamp, Oor)
Emotioneel beladen alt. rock, te omschrijven als 'n toegankelijker variant op Bright Eyes. Zanger Isaac Brock kan zowel ingetogen gevoelig als heftig, haast huilerig uit de hoek komen, daarin gevolgd door de muziek, van transparant tot noisy.
Groep rond Isaac Brock, wiens huilerige emo-vocalen een opvallend cachet aan de muziek geven. In z'n meest opgewonden buien klinkt hij als Black Francis op z'n best. De wonderlijke teksten zitten vol al dan niet onzinnige (maar wel originele) (pseudo)filosofische one-liners en bespiegelingen. Muzikaal mengt men punky Pixies-alt.rock met Pavementiaans melodiewending-gevoel, een beetje Talking Heads-wave-hoekigheid en wat wolkjes psychedelica-dromerigheid.
"In de VS geldt Modest Mouse net als The Shins en Arcade Fire als het beste van de underground. Hoewel, underground? Dit album kwam binnen op één in de Amerikaanse Charts. Helemaal onverwacht gebeurde dit niet; hun vorige "Good News..." (2004) verkocht dankzij sluimerhit "Float On" al meer dan 1 miljoen keer. Maar in Europa moet het nog gaan gebeuren. Wellicht dat het aantrekken van ex-Smiths gitarist Johnny Marr daarbij helpt. Zijn lyrische en soms breed uitwaaiende gitaarpartijen passen erg goed in het bandgeluid. Modest Mouse is nog weerbarstiger gaan klinken met de stem van Brock, die past in de arty traditie van Bowie, Byrne en Butler, maar ook uit de bocht kan gieren als die van een dronken scheepskapitein. De nummers zijn zonder uitzondering sterk en gedreven. Modest Mouse speelt weerbarstige rockmuziek en jaagt in ieder nummer een gevoel van extase na. Na de platen van The Shins en Arcade Fire opnieuw een bewijs dat de spannendste rock thans uit Noord-Amerika komt." (Gijsbert Kamer, Volkskrant)
Graad 3
Grotendeels alleen eerder op vinyl-singles uitgebrachte tracks, ontstaan tijdens de sessies voor "Good News For The People Who Love Bad News" (2004) en "We Were Dead Before The Ship Even Sank" (2007). Net als op datlaatste album doet voormalig The Smiths-gitarist Johnny Marr mee, eigenlijk als volwaardig bandlid. "The overall sound is rawer than the recent two albums, especially "Satellite Skin," a rowdy, oddly Stones-y grind with some of Isaac Brock's most impassioned vocals in quite some time. These songs wouldn't have fit on those albums, yet they still capture many sides of the band. Much of this falls somewhere in between" Good News" and "We Were Dead"'s straight-ahead hits and quirkier detours that feel more like Modest Mouse's earlier work. The true standout is "King Rat," originally a bonus track on "We Were Dead". Opening with an almost obscene brass wail from the Dirty Dozen Brass Band, its righteous anger and backwater eccentricity make it quintessentially Modest Mouse." (Heather Phares, Allmusic)
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
