"De groep rond moeder-aller-ijskoninginnen Siouxsie Sioux (echte naam Susan Dallion) en bassist Steven Severin maakte in de jaren 1978-1981 zijn vier beste en meest compromisloze platen. "The Scream" en opvolger "Join Hands" zijn weerbarstige, experimentele en vooral grimmige platen, gemaakt in de oerbezetting: Sioux, Severin, gitarist John McKay en drummer Kenny Morris. Sioux zong stampvoetend tegen de krassende, metalige patronen van McKay op en de ritmesectie legde er een lekker vierkante en voor die tijd tamelijk onorthodoxe basis onder. Cold wave, heette het. En niemand maakte er zoiets simpels en tegelijkertijd spannends van als The Banshees (luister er huiveringwekkende songs als "Overground", "Icon" en "Playground Twist" maar op na)." (Erik vd Berg, Oor) Deze deluxe editie bevat een extra schijf met twee John Peel-sessies, demo's en single-tracks die niet op het album verschenen.
"Dit was het tweede album van Siouxsie And The Banshees, uitgebracht in 1979. Het is een testament van de begindagen van de art-punkband, die later een gepolijste hit machine bleek. Aan het hoofd stond zangeres Siouxsie Sioux, die op Join Hands samen met haar band het fundament legde voor de geweldige opvolgers "Kaleidoscope" en "Ju Ju". Het album bevat energieke jams zoals de 14 minuten durende The Lords Prayer, het psychedelische Icon en Placebo Effect, die een inspiratie bleek voor Joy Divisions fantastische album "Closer"." (Bertus / MOV)
Live opgenomen op 10 juli 2002 in Shepherds Bush Empire, Londen. De groep ging na het tegenvallende "Te Rapture" (1995) uiteen en ging tot ieders verrassing 7 jaar later weer op tournee. En naar het schijnt niet eens voor het geld. Het siert de goth-waveband rond ijskoninging Siouxsie Sioux dat men allerlei niet-voor-de-hand-liggende keuzes maakt, waar de trouwste fans bij zullen likkebaarden, zoals albumtracks van de eerste platen.