"Na twee liveplaten en een album vol covers verschijnt er 6 jaar na "Saturday Nights & Sunday Mornings" eindelijk echt nieuw werk van Counting Crows. De lange pauze van het schrijven van eigen liedjes heeft Adam Duritz zeker geen kwaad gedaan, want hij en zijn band klinken als herboren. De 7de studioplaat opent gedurfd met de ruim 8 minuten uitwaaierende single "Pallisades Park" die herinneringen oproept aan het ruim 20 jaar oude debuut "August And Everything After". Op dit fraaie nummer volgen 2 lekker rockende tracks, waarna gas terug genomen wordt in de typische Duritz-ballade "God Of Ocean Tides". Ook de overige, stuk voor stuk sterke nummers klinken direct vertrouwd, maar tegelijkertijd ook fris en geïnspireerd. Alles wat de Counting Crows al twee decennia een buitengewoon gewaardeerde band maakt, is terug te vinden op het heerlijke "Somewhere Under Wonderland", dat zonder meer als een nieuw hoogtepunt in het oeuvre van de band beschouwd kan worden." (Marco van Ravenhorst, Platomania; cijfer: 8)
"Bij het verschijnen van dit debuut in 1993 was er twijfel over deze groep. We hadden al REM, Tragically Hip, Posies en nog zo wat roestbruine gitaarbands. Na de eerste optredens sloeg de balans om. Zanger Adrian Duritz bleek een talent zoals je ze maar zelden ziet: een echte volksmenner, die de podiumuitvoeringen van zijn liedjes soms ver boven die op de plaat deed uitstijgen. Bovendien werd "Mr. Jones", een van de weinige uptempo nummers van het album, een heuse hit. De Counting Crows vormden een op zichzelf staand muzikaal universum, stilistisch hooguit refererend aan iconen als Woody Guthrie, Bob Dylan en The Band. Deze Deluxe Edition biedt naast 't geremasterde originele album concertregistratie uit 1994, waarbij de band vrijwel het gehele album (behalve "Mr. Jones") speelde. Plus demos van uiteindelijk niet gebruikte songs. Grootste verrassing is "Shallow Days": een prachtig liedje dat, als het goed was uitgewerkt, tot een van de hoogtepunten van het album had kunnen uitgroeien." (Jan vd Plas, Oor)
Voor het eerst in de bandcarrière werd in 2011 het 18 jaar oude debuut-album "August And Everything After" in z'n geheel live gespeeld. Het werd geen slaafse reproductie van het studio-origineel - daar is Counting Crows de band niet voor. De originele nummers hebben een een heel leven achter de rug en dat heeft zijn weerslag gevonden in de manier van spelen, de arrangementen, de manier waarop zanger Adam Duritz zijn teksten voor het voetlicht brengt. En zo is de oorspronkelijke tijdsduur van het geheel behoorlijk opgerekt, zonder dat het tot een show-off van vervelende soli is verworden. Want daar is Counting Crows de band óók niet naar. De originele volgorde is behouden, behalve dan dat "Raining In Baltimore" naar voren is gehaald en aan "Round Here" is vastgeplakt. Mooi om te zien hoe Duritz de New York Town Hall om z'n vingers windt zonder ook maar een moment de gelikte showpik uit te hangen. En om te zien hoe die warme, herfstige bandsound tot leven komt door steeds van instrumenten wisselende muzikanten.
CD1 is een opname van het Amerikaanse TV-programma 'Storytellers' (zie ook Cash & Nelson) met intieme, deels uitgeklede versies van songs. CD2 is een MTV-opname van 't laatste concert van de 'Recovering'-tour en laat een uitgelaten band horen.
Met twee nieuwe songs en een in Amsterdam opgenomen live-versie van '4 White Stallions'. Op deze internationale editie staat wel 'Holiday In Spain', maar NIET de versie met Blof.
"Weten door per CD te ruilen van producer steeds fris te klinken. New wave-veteraan Steve Lillywhite laat ze minder als The Band of Van Morrison klinken en daarbij minder zwaar op de hand, al blijven de poetische teksten vaak somber." (GH,Oor)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
