"Ruzie zoeken kan de getormenteerde Mark Kozelek als de beste. Het staat in schril contrast met zijn openhartige, breekbare folkliedjes, hoewel hij soms daarin ook een sneer uitdeelt. Kozelek maakt nummers die zo je hart in wandelen. Zo ook op deze zevende langspeler. Veel meer dan een gitaar, een gestripte ritmesectie met Sonic Youth-drummer Steve Shelley en zijn teksten heeft hij daar niet voor nodig. Zijn diepe, wat raspende stem doet vervolgens de rest. Het zijn short stories die hij uitserveert, over de dood, de onrechtvaardigheid van het leven maar ook de liefde voor zijn familie. Persoonlijke verhalen met, juist, universele themas, die Kozelek zodanig weet aan te snijden dat ook de luisteraar zich ermee kan identificeren. Op dit album staan daarnaast ook stevigere nummers met elektrische gitaar; die met uitgesponnen gitaarstukken en soms schreeuwerige zang doen denken aan Neil Young & Crazy Horse. Na het terecht bejubelde "Benji" levert Sun Kil Moon wederom een prachtplaat af." (Mieke Atema, Oor)
"Het derde album van Sun Kil Moon (in feite Mark Kozelek, ex-voorman van Red House Painters) is van begin tot eind de moeite waard. Op voorwaarde dat je van sensitieve folk, Americana en indierock houdt. Wat dat laatstgenoemde genre betreft: in "Tonight The Sky" begeeft Kozelek zich op het territorium van Neil Young & Crazy Horse en Jason Molina. In het introvertere werk houdt Kozelek zich op in de buurt van Bruce Cockburn en, daar hebben we hem weer, Nick Drake. Kozelek krijgt hulp van o.a. van Michi Aceret (strijkwerk), Bonnie Prince Billy en Ben Gibbard (zang), maar de voornaamste attractie in deze melancholieke setting is de nog immer bepaald niet voor vreugdekreten geschikte stem van Kozelek zelf. De bonus-CD bevat alternatieve versies van vier nummers." (René Megens, Oor) "Kozelek heeft bijzonder veel te vertellen op "April" en hij bedient zich daarbij meer dan ooit van filmische beelden die het geluid van zijn muziek zo goed aanvullen." (Goddeau.com, klik op link voor volledige tekst)
Groep rond Red House Painters-voorman Mark Kozelek. "Opnieuw prachtige, Neil Young-achtige liedjes (o.a. over dode boksers en Judas Priest-gitaristen!), waarin zijn galmende stem en gitaar alles somber kleuren. Zijn weemoed delen we graag." (Koen Poolman, Oor)
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
