Deze CD volgt de formule die al 15 jaar bij Classic FM te horen is: louter hoogtepunten uit het klassieke repertoire, aangevuld met verwante muziek uit films: een heerlijke mix van 'licht klassiek voor elk moment'.
"Volgens Igor Stravinsky had zijn muziek niets te maken met diepe zielenroerselen. De muziek ging alleen maar over zichzelf; en daarmee uit! Deze gechargeerde uitspraak wil natuurlijk niet zeggen dat Stravinskys muziek emotieloos is. Stravinsky reageerde alleen allergisch op iedere vorm van zelfverheffing, die van de egocentrische Duitse romantiek in het bijzonder. Stravinskys emoties waren dan ook meer die van het understatement. Een mooi voorbeeld van hoe Stravinsky op hoog niveau goochelde met de clichés van de barok is het Vioolconcert in D, waarin twee lyrische arias worden omringd door een virtuoze Toccata en een wervelend Capriccio. De uitstekende jonge violiste Hilary Hahn lijkt geen enkele moeite te hebben met de virtuoze eisen van deze muziek. Hahn speelt tevens het bekende Concert op.77 van Johannes Brahms. A daring and successful coupling of two very different concertos by this rising young star, aldus The Gramophone." (HJ, Muziekweb)
"Gioachino Rossini's Messa di Gloria of 1821, right in the middle of the years when he ruled the operatic scene, has been less often recorded than the free-spirited and personal Stabat Mater of his old age. Various reasons could be advanced for this comparative neglect. Stacked up against Rossini's operas of the period it's something of a mixed bag. Some of it is intensely operatic, but it also looks back to the past with its giant contrapuntal "Cum sancto spiritu". One can listen for the really exceptional sound of the Chorus of St. Martin-in-the-Fields, with the tenor section achieving an uncanny blazing sound in some of the denser choral writing. And all of this virtuoso work is brought together by conductor Neville Marriner, in one of the finest performances of his long career: he sets the chorus and soloists in a sharply carved contrast and creates an image that is dramatic as a whole, an image of a church and its flock of individual followers. In all, this was eminently worthy of reissue." (Allmusic)|
Na het zevende album "The Great Balloon Race", met alleen eigen composities, van een relatief poppy karakter, laat dit achtste en laatste album van de Brits-Australische groep een terugkeer naar de bron horen. Want de band begon eind jaren zeventig als een klassiek-pop-crossover-gezelschap, met zelfs leden die hun carrière in de klassieke wereld gevormd hadden. Men kreeg succes met bewerkingen van klassieke melodieën als Bachs "Toccata". Deze zwanenzang richt zich ook weer op een klassieke componist: Mozart dus. Dit is groots aangepakt, want het betreft dit maal arrangementen (van toetsenist Steve Gray) voor groep en kamerorkest. Niet zomaar een kamerorkest, maar het wereldberoemde Academy Of St. Martin-In-The-Fields, gedirigeerd door Sir Neville Marriner. De allerbekendste Mozart-melodieën passeren de revue, van "Eine Kleine Nachtmusik" tot "Rondo Alla Turka", maar dan in best wel bijzondere bewerkingen voor rockband en orkest, waarin zeker drummer/slagwerker Tristan Fry zich een aantal keren mag uitleven.
With his usual instinct for a good program, Sir Neville pairs the Symphony with other classicizing works by Stravinsky and Prokofiev all in polished performances representing the Academy at its best. The recording, made in the early 1970s, is excellent. Ted Libbey, author of The NPR Guide to Building a Classical CD Collection.
