"Begin 2014 leek het vertrek van gitarist en smaakmaker Phil Tilli de doodsteek voor Moke. Maar zanger Felix Maginn rekruteerde Robin Berlijn en schreef dit nieuwe album vol. De dramatiek waarmee opener "Dreams" aanzwelt, klinkt meteen vertrouwd: dreiging, passie en het grote gebaar, zo horen we Moke graag. Maar de daaropvolgende negen liedjes lossen de aangewakkerde verwachtingen niet helemaal in. "All That I Wanted" en het titelnummer voelen als gemiste kansen: songs zonder een ontlading die nu al te nadrukkelijk in een makkelijke Depeche Modus blijven hangen. Het is wel genieten van alle geluidjes en subtiel gespeelde lijntjes van Robin Berlijn maar hij drukt zn stempel niet zo hard als Tilli. Dat gezegd hebbende, heeft Moke 2.0 ook wel wat te bieden. Het donkere zeemanslied "The Ballad Of A Lost Soul" laveert fraai tussen Bowie en Cave, "Stand My Ground" is de positieve (Coldplay-)noot met hitgevoelige ohohohs en het eerste deel van "Silence" behoort tot Maginns beste werk." (Raymond Rotteveel, Oor)
"Alles aan het tweede album van de Amsterdamse rockband Moke herinnert aan de vroege jaren tachtig. De hoes wordt gesierd met de stijlvooel zwart/wit-fotografie van Anton Corbijn. Het geluid en de zang van Felix Maginn neigen in de orkestrale nummers naar dat van Echo & The Bunnymen t.t.v. "Ocean Rain" (1984). De toetsenpartijen van Eddy Steeneken roepen de lichtvoetige synthetische sound van Duran Duran in herinnering. De liedjes zijn beter en gevarieerder dan op het inmiddels met goud bekroonde debuut, maar na de sterke opening met vier breed galmende maar goed gecomponeerde popsongs neemt de urgentie van het materiaal af." (Gijsbert Kamer, Volkskrant) Deze speciale editie bevat ook een live-uitvoering van het eerste album "Shorland" in akoestische vorm, met extra begeleiding door een strijkorkest.
"Moke serveert ook in 2012 een groots uitwaaierende powersong van stadionproporties (de euforische eerste single "Burning The Ground"). Echo & The Bunnymen, de duidelijke inspiratiebron van tweede plaat "The Long And Dangerous Sea", mag dan minder nadrukkelijk aanwezig zijn, in het flonkerende gitaartje en het theatrale tussenstukje van het heerlijk zomerse "I've Got Silence You've Got Sound" is de band uit Liverpool wel degelijk terug te vinden. De goede verstaander hoort Keane in de toetsen van de knappe, maar ook weinig verrassende aanstekersong "Opening Up" en Bowie in de subtiele stembuiginkjes die de sterk zingende Felix Maginn rondstrooit. En toch, de voorbeelden liggen er nu minder dik bovenop. Moke klinkt meer dan ooit als Moke en geeft zo meer gewicht aan de songs en de sound." (Raymond Rotteveel, Oor) De DVD bevat het complete theaterconcert "Till Death Do Us Part" met liefst 19 songs, waaronder 18 van anderen (van U2 tot Prince tot The Blue Nile) die Moke overtuigend naar zich toe getrokken heeft.
