Exclusieve Deluxe Edition 2CD, met 4 extra tracks en een 28-paginas dik boekje met fotos van Anton Corbijn. "Prikkelende paradox: het woord 'delta' in de titel van het 13de Depeche Mode-studioalbum verwijst naar de rauwe Mississippi-deltablues, terwijl 'machine' staat voor het elektronische instrumentarium waarvan de vanuit de VS opererende Engelsen zich bedienen. "Delta Machine" heeft inderdaad iets onmiskenbaar bluesachtigs, soms aanwijsbaar (gitaarloopjes in "Slow" en "Goodbye", uitbundige gospel in "Soothe My Soul"), op andere momenten ("Angel") subtieler. Tegelijk is dit typisch Depeche Mode, de succesvolste elektronische popgroep ooit, die in het verleden muziek maakte die nu gedateerd klinkt, maar op een nieuwe plaat altijd weer vitaal en eigentijds blijkt. Knap, na ruim drie decennia. Het studiogeluid en de zwarte, sinistere lyriek zijn overbekend, maar coherent en begeesterd klinkt het allemaal wel, meer dan voorganger "The Sounds Of The Universe" (2009)." (Menno Pot, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
De concertfilm "Live In Berlin" is gefilmd door de Nederlandse filmmaker Anton Corbijn, met wie de band al jaren samenwerkt. De DVD bevat 2 uur aan prachtige concertbeelden. Deze deluxe box bevat nog een tweede DVD: "Alive in Berlin". Deze laatste DVD bevat interviews die zijn verweven door de live-show. Daarnaast bevat de box 2 CDs met de volledige audio-opname van het hele concert. Verder is een Blu-Ray bijgevoegd, met daarop een 5.1 Surround-mix van het meest recente studio-album "Delta Machine". "De DVD "Alive In Berlin (A Film By Anton Corbijn)" heeft als bonus enkele band- en faninterviewtjes plus twee in een Berlijns bordeel opgenomen songs (de door Martin Gore gezongen pianoliedjes "Condemnation" en "Judas"). De concertregistratie zelf is al even fenomenaal, mede dankzij de door artistiek directeur Anton Corbijn ontworpen pyramidevormige beeldschermen. Deze eisen een prominente plek op en verschieten ingenieus van vorm en inhoud. Een lust voor oog én oor." (Raymond Rotteveel, Oor)
"Veertiende album van Depeche Mode - al opererend sinds 1980 met de vaste kern Dave Gahan, Martin Gore en Andy Fletcher. Voorganger "Delta Machine" (2013) kreeg overwegend goede kritieken. De band leek meer richting dan ooit te hebben en het songmateriaal was gewoon erg sterk. Dat schept verwachtingen voor "Spirit", dat - wederom voorzien van een Anton Corbijn-hoes - en voorafgaand aan een grote wereldtournee verschijnt. De plaat werd onder productionele leiding van James Ford opgenomen in de VS. Ford kennen we van zijn werk voor Florence and the Machine en Arctic Monkeys en die invloed laat zich horen in het werk van Depeche Mode. Scherper en met meer focus dan ooit is het een energieke plaat geworden die zich uitstekend zal lenen voor een indrukwekkend livespektakel deze zomer. Luister maar naar single "Where´s The Revolution", dat al een bijzonder strijdbare band laat horen." (Bert Dijkman, Platomania)
"In a word, stunning. Perhaps an odd word to use given that Violator continued in the general vein of the previous two studio efforts by Depeche Mode: Martin Gore's upfront lyrical emotional extremism and knack for a catchy hook filtered through Alan Wilder's ear for perfect arrangements, ably assisted by top English producer Flood. Yet the idea that this record would both dominate worldwide charts, while song for song being simply the best, most consistent effort yet from the band could only have been the wildest fantasy before its release. Goth without ever being stupidly hammy, synth without sounding like the clinical stereotype of synth music, rock without ever sounding like a "rock" band, Depeche here reach astounding heights indeed. The first disc of this 2006 reissue contains the album in remastered form; the second disc provides the album in 5.1 sound, six additional tracks (including two remixes) and a short film about the band during the recording days." (Ned Raggett, Allmusic)
"The opening cut, "Never Let Me Down Again," started things off wonderfully with it's huge-sounding percussion/keyboard/piano combination, anchored to a constantly repeated melodic hook and one of David Gahan's best vocals. It feels huge throughout, like a large arena show recording. "Strangelove" and the driving "Behind the Wheel" maintained the same blend of power and song skill, while some of the quieter numbers such as "The Things You Said" and "I Want You Now" showed that musical and lyrical intimacy could easily co-exist with them. Add to that "To Have and to Hold," with its Russian radio broadcast start and dramatic, downward spiral of music accompanied by Gahan's subtly powerful take on a desperate Gore love lyric, and the weird, wonderful choral closer, "Pimpf," and Depeche's massive success becomes clear. The first disc of this 2006 reissue contains the album in remastered form; the second disc provides the album in 5.1 sound, some remixes, a short film, and 5 bonus tracks." (Ned Raggett, Allmusic)
Door de jaren heen heeft de baanbrekende Britse groep Depeche Mode zware nadruk gelegd op de kwaliteit en innovativiteit van videoclips door samen te werken met filmgrootheden zoals Julien Temple, Anton Corbijn, D.A. Pennebaker en John Hillcoat. Deze 3DVD-set brengt voor het eerst het complete audiovisuele werk van Depeche Mode van 1981 tot 2013 samen. De set bevat 55 nauwgezet gerestaureerde versies van essentiële videoclips, plus vier zelden geziene alternatieve versies. Enkele clips bevatten speciaal voor deze uitgave opgenomen commentaar van de bandleden. Video is altijd essentieel geweest in de manier waarop Depeche Mode haar muziek wereldkundig maakte, aldus de bandleden. Het is geweldig om na al die jaren terug in de tijd te gaan en al deze ervaringen en herinneringen opnieuw te herleven. Wij vinden het fantastisch dat al onze videos eindelijk samen te vinden zijn in "Video Singles Collection" en hopen dat onze fans net zo van deze reis in de tijd zullen genieten als wij. (Sony Music)
Speciale editie uit 2006: op de hybride SACD staat het album in stereo en multi-channel-vorm. Op de DVD is nog een keer de 5.1-mix te horen, maar hier zijn ook 3 bonustracks toegevoegd (waaronder een 12"-mix van "I Just Can't Get Enough". En dan is er nog een documentaire over de begintijd van de band, met interviews met de leden, inclusief Vince Clarke. "Depeche Mode's debut is at once both a conservative, functional pop record and a groundbreaking release. While various synth pioneers had come before Gary Numan, early Human League, late-'70s Euro-disco, and above all Kraftwerk all had clear influence on "Speak & Spell" Depeche became the undisputed founder of straight-up synth pop: light, hooky, and danceable numbers about love, life, and clubs. For all the claims about "dated" '80s sounds from rock purists, it should be noted that the basic guitar/bass/drums lineup of rock is almost 25 years older than the catchy keyboard lines and electronic drums making the music here." (Ned Raggett, Allmusic)
"The addition of Alan Wilder to the lineup created a perfect troika that would last 11 years, as the combination of Martin Gore's songwriting, Wilder's arranging, and David Gahan's singing resulted in an ever more compelling series of albums and singles. "Construction Time Again", the new lineup's first full effort, is a bit hit and miss, but when it does hit, it does perfectly. Right from the album's first song, "Love in Itself," something is clearly up; Depeche never sounded quite so thick with its sound before, with synths arranged into a mini-orchestra/horn section and real piano and acoustic guitar spliced in at strategic points. Two tracks later, "Pipeline" offers the first clear hint of an increasing industrial influence, with clattering metal samples and oddly chain gang-like lyrics and vocals." (Ned Raggett, Allmusic) Deze editie bevat niet alleen het geremasterde origineel, maar ook een DVD met 5.1-versie, videoclips, extra tracks en een documentaire waarin door de leden teruggeblikt wordt op 1983.
"The first post-Vince Clarke-departure single, "See You," placed even higher on the English charts than anything else Clarke had done with them. This found confidence carries through this notably more ambitious effort than the debut's pure pop/disco. It became very much Gore's record, writing all the songs and exploring various styles never again touched upon in later years. Much of the album follows in a dark vein, forsaking earlier sprightliness for more melancholy reflections about love gone wrong. More complex arrangements and juxtaposed sounds, such as the sparkle of breaking glass in "Leave in Silence," help give this underrated album even more of an intriguing, unexpected edge. This CD/DVD edition was released in 2006. The first disc contains the album in remastered form; the second disc provides the album in 5.1 sound, six songs from a 1982 performance at the Hammersmith, a half-hour film, and three bonus tracks." (Ned Raggett, Allmusic)
De ondertitel luidt: "Pain And Suffering In Various Tempos". De teksten van de donker aandoende stukken zitten vol religieuze verwijzingen. "Beste album sinds carriere-hoogtepunt "Violator" (1990), al zijn er wat gevallen zelfplagiaat te horen. Het bluesy "John The Revolator" tapt achteloos uit het "Personal Jesus"-vaatje en "Precious" laat zich moeiteloos aanhoren als een 2005-variant op "Enjoy The Silence". Het maakt deze gesofistikeerde en spannende 21ste eeuwse popmuziek er niet minder om." (Erik van den Berg, Oor) Deze speciale editie bevat een tweede schijf: een DVD met 5.1-mix van het hele album, een 'making of'-documentaire, een videoclip bij "Precious", een extra track en een fotogalerij.
