"De Amerikaanse Justin Vernon trok zich vier maanden terug in een hutje in de bossen van Wisconsin en werkte daar aan het even ongrijpbare als prachtige "For Emma, Forever Ago", dat hij aanvankelijk in eigen beheer uitbracht onder de naam Bon Iver. Zijn stembanden lijken van elastiek, en zijn composities staan volstrekt op zichzelf. Het is zon plaat geworden waar je meteen door naar binnen gezogen wordt, zonder dat je alles kunt vatten. Zoals Sufjans Stevens dat indertijd voor elkaar kreeg. De teksten zijn cryptisch, de muziek nooit gemakkelijk, maar altijd zeldzaam fascinerend. Bon Iver staat los van alles wat er voor popmuziek doorgaat, maar blijft door de warme toon altijd iets uitnodigends houden." (Gijsbert Kamer, Volkskrant)
