Dat Foals voor de nieuwe plaat Life Is Yours een andere richting insloegen, kan dus ook niet helemaal als een verrassing gezien worden. Met dit album mikken ze alvast genadeloos op een plaatsje in elke zomerse afspeellijst. Dat de band staat te popelen om hun nieuwe muziek op de buitenwereld los te laten, mag een klein understatement genoemd worden. In de aanloop naar de release van Life Is Yours werden maar liefst vijf singles uitgebracht om het wachten te verzachten. Het getuigt van enig lef om het roer toch grotendeels om te gooien op je zevende studioalbum, maar Foals vindt uitstekend de balans tussen wat vroeger was en wat de toekomst kan brengen. Die ene slow burner die elke voorgaande plaat naar een hoger niveau bracht, hoef je op Life Is Yours niet te verwachten, maar Foals levert een heel aangenaam, dansbaar en zomers album af waar de fans zich absoluut in zullen kunnen vinden. (Kenny Claeyé, 2022, DansendeBeren.be)|
Raar: aan de buitenkant lijkt dit gewoon weer de CD "Holy Fire" van de Britse rockgroep. Die zit er ook wel in, maar schijf twee een DVD is met een volledige concertregistratie, gefilmd in de Royal Albert Hall in Londen. Met bonusmateriaal erbij dik 2 uur kijkplezier. Kritiekpuntje op de prima concertregistratie kan zijn dat soms interviewfragmentjes tussendoor zijn geplaatst, wat de vaart er alleen maar uithaalt. Die had men mogen bewaren voor de extra's. Over "Holy Fire" schreef De Volkskrants Gijsbert Kamer: "Foals is naast Muse en Biffy Clyro een andere zeldzaamheid in de Britse gitaarrock, namelijk een band met een broertje dood aan het aloude indie-geluid. Ook Foals zoekt het op het derde album nadrukkelijk in de grote gebaren. Foals heeft zijn geluid de afgelopen vijf jaar steeds meer geschikt gemaakt voor grote arena's en het materiaal op "Holy Fire" is er sterk genoeg voor." OK, de Royal Albert Hall is misschien iets kleiner, maar het is wel een overweldigende zaal, die Foals met gemak bespeelt.
"Niet bepaald je gebruikelijke kopje Earl Grey. De kern van dit vijftal uit Oxford stamt uit de lokale mathcore-scene, daar waar muziek een soort van schaken is geworden met complexe patronen, vooruitgerekende zetten en duizelingwekkende snelheidsrecords. Met "Mathletics", een van de vier vroege Foals-singles, rekende bandleider Yannis Philippakis definitief af met zijn verleden. Foals combineert intelligent gitaarwerk met stuwende dansritmes, donkere postpunksferen en galmende zang. Hun patronen leenden ze deels uit de Afrikaanse muziek (die toonladders op de gitaar, dat hebben ze niet van The Libertines), de lineaire structuren en golvende kadans werden afgekeken van technominimalisten als Monolake en componist Steve Reich, aldus de band zelf. De pretenties worden volledig waargemaakt. "Antidotes" is net even ambitieuzer dan alle andere Britse gitaarpop van nu. We noemen als invloed gitarist Adrian Belew. "Discipline", "Graceland", "Remain In Light" maar dan a la 2008." (Koen Poolman, Oor)
