"The original double-LP version of this compilation was one of the most generous in the Bee Gees' catalog, assembling 20 of their biggest disco-era hits and most important album tracks in one place, all while the disco boom was still alive in a lot of places. The expanded double-CD edition of this collection, released in September of 2007, boosts the original compilation's running time by more than 30 minutes, most of the latter made up of remixes and alternate mixes of established hits. There's also one previously unissued track, "Warm Ride," without a word of mention about when or where it came from -- in its defense, it's as good a song as anything the Bee Gees actually released in the second half of the '70s. Its presence is a reminder of just how high the quality of their work was during this period. The other selling point on this double-CD set is the sound quality, that more than matches the quality on the expanded reissues of their first three albums." (Bruce Eder, Allmusic)
Met hits uit de periode '67-'79. Vreemd genoeg staat van hun vroege hits 'Spicks & Spacks' er niet op, wel 'Massachusetts' en 'Words'. De disco-periode is met o.a. 'Jive Talkin' en 'Stayin' Alive' wel goed vertegenwoordigd. De tracklisting van deze titel is trouwens per continent verschillend. Dit is de Hong Kong-editie..
Compilatie, verschenen ter gelegenheid van hun 35-jarig bestaan. Belicht hun complete carriere, van 'Spicks & Specks' uit 1966 tot 'This Is Where I Came In' uit 2001.
Voor de fans van de vroege hits van het trio (zoals "Spicks & Specks", "Massachusetts" en "Words"), die veelal ergens tussen folkpop en orkpop zweefden, moet het even slikken zijn geweest toen in 1975 "Main Course" verscheen. The Bee Gees bleken namelijk aangestoken door de opkomende discorage. Kritiek zal vast snel verstomd zijn, want de broers bleken er nog verdomd goed in ook! Sterker: "Jive Talkin'" en "Nights On Broadway" gelden intussen als invloedrijk. Bovendien bleken het achteraf slechts voorboden op wat enkele jaren met "Saturday Night Fever" tot volle bloei zou komen. Barry ontdekte op "Main Course" de kracht van zijn falset en zou zich steeds meer ontpoppen tot de leadzanger, ten koste van Robin. Ook van de arrangementen valt volop te genieten: de sax van Joe Farrell bijvoorbeeld, maar vooral de zoemende synths van Blue Weaver (zie ook The Strawbs) en speelse drums van Dennis Bryon. Op de tweede helft keert de band overigens grotendeels terug naar ballads die refereren aan Bee Gees-oude stijl.
Box met vier CD's plus informatief boekje, waarin de broeders bij ieder nummer een kort commentaartje geven. Van vroege hits als 'Massachusetts' via de vette disco uit de jaren zeventig tot 'You Win Again' en 'One'.
"Lang voor het bekende discowerk maakten de broers orkpop. Dit is een heruitgave van hun eerste, het beste album uit de vroege BeeGees-periode. Het werd opgenomen en geschreven in 1967, toen de broers nog tieners waren. En hoewel de orkestrale pop nu enigszins gedateerd - en charmant - aandoet, staat de kwaliteit van nummers als "New York Mining Disaster 1941" en "To Love Somebody" nog altijd recht overeind, terwijl de tweede schijf met (vroege) outtakes een fascinerende luisterervaring oplevert." (Heaven) \n"The Bee Gees konden zich eind jaren zestig meten met de Beatles en de Stones, zo bewijst de uitgave met veel bonus-tracks. Een Prachtige rijke popplaat, volkomen ten onrechte heel lang zo goed als vergeten. In "Please Read Me" is voor 't eerst de beroemde Bee Gees-falset te horen, en is goed waarneembaar hoe goed ze naar Beatles en Beach Boys hadden geluisterd. En naar Stax: in de toelichtingen legt Barry uit dat ze diverse liedjes schreven met Otis Redding als beoogd vocalist." (Gijsber Kamer, Volkskrant)
Live-opnamen uit 1997, met 32 songs, inclusief materiaal dat niet op de gelijknamige CD is te vinden, waaronder eigen versies van songs die we kennen in de hitversie van Dionne Warwick, Kenny Rogers, Barbra Streisand.
"Eind jaren zestig ondernamen de Bee Gees een dappere poging serieuze muziek te maken. Ze slaagden daar glansrijk in met dit epos op dubbel-LP. De plaat flopte echter en raakte in vergetelheid. In de afgelopen jaren werd het echter herontdekt als een schatkist vol licht psychedelische popsongs. De volmaakte heruitgave - fluwelen doosje, mono en stereo versies van de plaat plus demo's - komt dan ook als geroepen." (Robert Haagsma, Revolver) De opnamen gingen overigens beslist niet over een leien dakje, want Robin Gibb zag dit vooral door broer Barry geïnitieerde project niet zitten. Hij vertrok meteen na de release om pas na een jaar of twee terug te keren op het oude nest.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
