Prachtige registratie van Jeff Lynnes ELOs concert in het Wembley Stadium op 24 juni 2017. De indrukwekkende muziek en dito beelden geven een goede impressie van een uitzonderlijke avond in het leven van de Rock & Roll Hall of Famer. Lynne wordt door velen gezien als een van de meest succesvolle artiesten, en tevens een ongeëvenaarde songwriter en producer. Recent was Lynne vooral in de studio te vinden, waar hij productiewerk doet voor hemzelf en andere muzikale grootheden. Hier zijn we getuige van een waar spektakelstuk van Lynne en zijn muzikale compagnons, in het met 60.000 fans afgeladen Londense stadion. Alle toeters en bellen, en natuurlijk ruimteschepen mogen daarbij niet ontbreken. Maar nog belangrijker, er komen all-time ELO classics voorbij zoals Mr. Blue Sky, Livin Thing, Evil Woman en All Over The World, Do Ya van zijn dagen bij The Move, Handle With Care van de Traveling Wilburys, en When I Was A Boy van het recente ELO-album "Alone In The Universe". (bron: Columbia/Sony Music)
"De nieuweling van Jeff Lynne opent met het titelnummer, dat gelijk duidelijk maakt met wie we te maken hebben. Het nummer refereert aan zo ongeveer alles wat Lynne gedaan heeft en zou eigenlijk zo op Discovery kunnen passen. Soms lijken de nummers een wat meer solo/Traveling Wilburys-feel te hebben, om juist als je dat denkt een typische ELO-referentie te laten horen. Het geeft weer dat dwars door alle bands en projecten, Lynne overal uit te halen is. Luister in dit kader maar eens naar Down Came The Rain. From Out Of Nowhere is een afwisseldende plaat geworden, waarin tempos mooi variëren en waar bovenal goed over nagedacht is. Sci-Fi Woman, Losing You en All My Love zijn hier mooie voorbeelden van. Als je dan bij het tiende en laatste nummer aangekomen bent, heb je een meer dan fijne plaat geluisterd. Overigens is dat laatste nummer Songbird, een typische Lynne-ballad en meer dan prachtig." (Platomania)
De meest succesvolle ELO-plaat, met de grote hit "Mr. Blue Sky" en de nauwelijks minder succesvolle single "Turn To Stone". Ditlaatste nummer is de opener van de plaat - een merkwaardig begin omdat het nummer al bezig lijkt als het ingedraaid(!) wordt. De synthese van échte strijkers én kilo's synthesizers beleeft op dit album een absoluut hoogtepunt. Zeker in "Mr. Blue Sky", met z'n opvallende uptempo postlude, die begint als je denkt dat het nummer teneinde is. Of in "Night In The City", waarin met instrumenten grotestadsgeluiden worden verklankt. Met de oren van de 21ste eeuw klinkt de zwoele instrumental "The Whale" trouwens verrassend Air-achtig. In al dit instrumentele geweld is het basisconcept van ELO trouwens onaangetast: vaak pakkende Beatlesque liedjes in een breed orkestraal arrangement.
"Na het uiteenvallen van zijn Electric Light Orchestra halverwege de jaren tachtig beleefde Jeff Lynne (1947) een minstens zo succesvolle tweede carrière als producer van George Harrison, Tom Petty, Roy Orbison en The Beatles. Drie jaar geleden verschenen van hem plotseling twee soloalbums: de coverplaat "Long Wave" en een geheel door hemzelf ingespeeld album met remakes van de grootste ELO-hits. Aardige platen, maar niet meer dan voorstudies voor de comebackplaat van het lichtorkest, dat tegenwoordig om juridische redenen niet meer zo mag heten en dus als Jeff Lynnes ELO door het leven gaat. Zijn naam mag trouwens met een gerust hart worden toegevoegd, want op wat percussie-instrumenten en achtergrondkoortjes na speelt en zingt Lynne ditmaal alles zelf. Voor wie is opgegroeid met het Electric Light Orchestra is "Alone In The Universe" een feest van herkenning. De barokke strijkersarrangementen, de karakteristieke koortjes, de slidegitaarsolotjes en knallende drums zijn er allemaal weer. En Jeff Lynne blijkt het schrijven van aanstekelijke popliedjes niet verleerd. Songs als "When I Was A Boy", "Love And Rain", "When The Rain Comes", "All My Life en One Step At A Time" nestelen zich al snel in je geheugen en brengen je mentaal helemaal terug in de jaren zeventig. En het hapt allemaal heerlijk weg. Jeff Lynne heeft met "Alone In The Universe" een perfecte tijdmachine in elkaar geknutseld." (Jan van der Plas, Oor)
Deze titel verscheen jaren terug op DVD; van deze Blu-Ray-editie is veel werk gemaakt. Eagle Vision spreekt van een 'upscaling'. Natuurlijk zijn beeld en geluid nu in de best mogelijke kwaliteit, met o.a. een geluidsspoor in DTS-HD Master Audio Surround Sound. Daarnaast is er ook een flinke kwantitatieve verruiming. De 'hoofdfilm', waar de Blu-Ray z'n naam aan ontleend betreft het indrukwekkende spektakel uit 1978. De band trad op in een grote UFO die open en dicht kon. ELO had net haar meest indrukwekkende werkstuk gemaakt: "Out Of The Blue" met de hits "Turn To Stone" en "Mr. Blue Sky". Net als de DVD besluit de Blu-Ray met een serie videoclips bij de songs van het album "Discovery" (1979). Soms in de vorm van vrij down-to-earth opgenomen studio-playbackjes, tot vrij uitzinnige filmpjes, zoals bij de succesvolle single "Don't Bring Me Down". Toegevoegd daartussen zijn drie extra concertregistraties: "Live At Brunel University 1973" (8 tracks); Rockpalast (incl. interview) 1974 en Fusion 1976 (13 tracks).
Concert, opgenomen op 14 september 2014 in Hyde Park in Londen. "In september 2014 stond redelijk onverwacht Jeff Lynne weer live op een podium met zijn Electric Light Orchestra, als afsluiter van BBC's Festival In A Day in het Londense Hyde Park. Begeleid door de Take That live-band, met o.a. zanger/percussionist Mick Wilson (Three Friends, 10 CC) en bassist Lee Pomeroy (It Bites, Steve Hackett) en de strijkers van het BBC Concert Orchestra is de set een aaneenschakeling van E.L.O.-hits, zoals Evil Woman, Livin' Thing, Don't Bring Me Down en natuurlijk Mr. Blue Sky (inclusief coda). Maar ook Handle With Care van de Traveling Wilburys komt voorbij. Charmant is zijn zo te zien oprechte verbazing over het feit dat 50.000 mensen na een lange dag voor hem zijn blijven staan. Het concert van 70 minuten is aangevuld met de 80 minuten durende BBC-documentaire "Mr. Blue Sky: The Story Of Jeff Lynne & ELO", over Lynne's boeiende carrière, zowel met E.L.O. als later als producer van o.a. Tom Petty, George Harrison en The Beatles." (Chris Bekhuis, Xymphonia)
De opvolger van "Discovery", uit 1981, is een heus science fiction-conceptalbum. Richard Tandy krijgt met z'n uitgebreide regiment keyboards alle ruimte om de juiste spacey sfeer te creëren. Resultaat is een collectie vlotte symfopopliedjes met wisselend invloeden uit disco, new wave, synthipop en rock 'n' roll. De geluidsmuren zijn bij vlagen Spectoriaans hoog, de koortjes doen vaak denken aan Queen. Met de hit "Hold On Tight", in feite gewoon een rock 'n' roll-stamper. Het intro van "Here's The News" werd door de VPRO lang als herkenningstune gebruikt. Deze nieuwe editie heeft drie bonustracks, waaronder "When Time Stood Still", dat klinkt als een kruising tussen Manfred Mann's Earth Band en Jeff Wayne's "War Of The Worlds".
Dit 3de album is de 2de waarop Jeff Lynne de touwtjes stevig in handen heeft, zonder Roy Wood in de buurt. Een consistenter geheel dan het wispelturiger "ELO II", hoewel ook hier het ene nummer meer naar progrock en het volgende meer naar pop neigt. De (late) Beatles zijn dan een duidelijke invloed. Lynne doet soms flink z'n best in het imiteren van John Lennons zangstijl. Fascinerend als je weet dat hij later "Free As A Bird" produceerde. Met 4 bonustracks en fraai boekje met nieuwe liner-notes van Lynne.
De opvolger van "Face The Music" is opnieuw behoorlijk gevarieerd. Naast de altijd aanwezige Beatles-invloed is er veel rock 'n' roll te horen. Natuurlijk wel gestoken in een strijkersarrangement. En die arrangementen worden steeds bijzonderder. In de opener "Tightrope" zit bijv. een smerige dissonant die doet denken aan de Hitchcock-muziek van Bernard Herrmann. In de bonustracks (vaak instrumentale versies van het albummateriaal) zijn die arrangementen nog beter te horen. Ook met de hit "Livin' Thing".
