Wat onbekendere RTF-plaat die vlak vóór de klassieker "Romantic Warrior" werd uitgebracht, na lange tijd in 2017 eindelijk weer leverbaar op CD (dure Japanse importversies niet meegerekend). "The fourth edition of Return to Forever was a band that emphasized the screaming wah-wah guitar of Al Di Meola and every electric keyboard Chick Corea could get his hands on to play furiously fast runs. Where the initial, airy Flora Purim/Airto/Joe Farrell edition gave way to the second undocumented group featuring Earl Klugh, and the third band with electric guitarist Bill Connors, this RTF was resplendently and unapologetically indulgent, ripping through riffs and charted, rehearsed melodies, and polyrhythms like a circular saw through a thin tree branch. Their immediacy and visceral power is why rock audiences were drawn to them, impressed by their speed-demon vagaries as much as their concern for musicality." (Michael G. Nastos, Allmusic; 3,5 uit 5 sterren)
Return to Forever is een Amerikaanse jazz- en jazzrockgroep opgericht in 1972 door toetsenist Chick Corea. Belangrijkste leden van de groep zijn bandleider, keyboard speler, pianist Chick Corea, en bassist Stanley Clarke. Naast deze kernleden heeft de band verschillende leden gehad zoals gitarist Al Di Meola en drummer Lenny White. Dit album bevat 7 van hun meest populaire tracks - of, volgens Allmusic - hun meest rock georiënteerde nummers.
Jazz keyboard player Chick Corea's Return to Forever emerged as one of the key jazz-rock fusion bands of the 1970s. Like Weather Report and the Mahavishnu Orchestra, they were formed by an alumnus of Miles Davis' late-'60s bands with the intention of furthering the jazz-rock hybrid Davis had explored on albums like Bitches Brew. "The final Return to Forever album, by Chick Corea's third group to use that name, is a massive four-LP box set that documents a complete concert. This band, in addition to the keyboards of Chick Corea, featured electric bassist Stanley Clarke and singer Gayle Moran plus the reeds of Joe Farrell, drummer Gerry Brown and a five-piece brass section. The music is generally pretty jazz-oriented with extended versions of such songs as "The Musician," "So Long Mickey Mouse," "Musicmagic" and "Spanish Fantasy" along with a piano/bass duet encore version of "On Green Dolphin Street." Worth searching for." (Scott Yanow, Allmusic)
In 1973 viel de latinfusion-bezetting van toetsenist Chick Corea's Return To Forever (met Flora Purim en Airto Moreira) uiteen. Corea zette een nieuwe bezetting op poten, die veel meer rockte en die een naar progressieve rock lonkende vorm van jazzrock produceerde, stilistisch niet ver verwijderd van John McLaughlins Mahavishnu Orchestra. Op dit eerste album bestaat de groep uit Chick Corea, Stanley Clarke (b), Lenny White (d) en Bill Connors (g). Uiteindelijk zou de gitaarplek worden bezet door Al Di Meola, zoals te horen op het meest klassieke album van RTF: "Romantic Warrior" (1976). Die bezetting is sinds 2008 weer actief op de wereldpodia. Dit drie jaar oudere album bevat even spannende en enerverende jazzrock, waarbij blijkt dat Bill Connors niets onderdoet voor Di Meola. Hoogenergetisch en vol weergaloze soli.
Eén van de grote jazzrockgroepen van de seventies: met Mahavishnu Orchestra en Weather Report erbij kon je min of meer spreken van De Grote Drie van het genre, met onderling behoorlijk andere invalshoeken. In 2008 kwam de groep voor het eerst in 25 jaar bij elkaar en ondernam een reünietournee in de gloriebezetting Chick Corea (toetsen) / Stanley Clarke (basgitaar, contrabas) / Lenny White (drums) / Al DiMeola (el. gitaar) en deed ook het Montreux Jazz Festival aan. Opvallend genoeg opent de set met het titelnummer van de plaat uit 1973 met nog Bill Connors als gitarist, "Hymn Of The Seventh Galaxy". Men vervolgt de show netjes chronologisch met de opener van de opvolger "Where Have I Known You Before" (1974). Natuurlijk ontbreken flinke lappen van de meest succesvolle plaat van deze bezetting, "Romantic Warrior", niet. En er zijn veel lange solospots. Eigenlijk volkomen overbodig om hier aan toe te voegen dat dit een must is voor de jazzrockliefhebber.
Return To Forever (zonder Flora Purim) live in 1972 in het Konserthuset Stockholm, ongeveer een maand voordat de groep de studio zou induiken voor de opnamen van "Light As A Feather", hun tweede album.
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
