Luister-10, juli/aug. 2016: "Terry Riley (1935) heeft een hekel aan het etiket 'minimalistisch'. Zelf noemt hij zijn muziek 'repetitief'. De herhaling van melodische en ritmische patronen is het meest opvallend aan zijn composities. Rileys muziek is misschien eerder wereldmuziek dan (post)klassiek of wat dan ook. Op deze CD arrangementen van twee werken van meer dan 50 jaar oud. In 'In C' neemt Riley alle tijd om zijn gestalten te ontvouwen. 'Sunrise of the planetary dream collector' biedt melodisch en harmonisch vanaf het begin meer variatie. De combinatie van een klassiek strijkkwartet (Ragazze Kwartet) een slagwerkkwartet (Slagwerk Den Haag; ook met xylofoon, metallofoon, klokken en belletjes) en een jazztrio (Kapok; hoorn, cornet, gitaar en drums) lijkt onmogelijk, maar bij beluistering geef je je meteen gewonnen. Zoveel intelligentie en verfijning: nergens zitten de instrumenten elkaar in de weg. Riley heeft een zachte, dunne huid die verdient met liefde en tederheid te worden aangeraakt." (Jurjen Vis)
"Kapok blijft verbazen. Sprak het trio, in de ongewone bezetting van hoorn, gitaar en percussie, voorheen al tot de verbeelding, gedreven door vernieuwingsdrang zijn nu nieuwe bronnen aangeboord die het eigengereide geluid verder verbreden én verdiepen. Het speelse karakter heeft een urgenter signatuur aangenomen. Indierock en jazz blijven belangrijke ingrediënten, maar krijgen middels elektronica, hypnotiserende Afro-ritmen en Americana-grooves een omvangrijker cachet. De muziek klinkt donkerder, meer volwassen en is filmisch. "Flogstones", met een gastrol voor rietblazer Mete Erker, en "Adana" rollen zich uit over Afrikaanse ritmen. In "Cacti" klinkt Kapok als 't garagebandje van weleer en in "Haphop" trekt gasttoetsenist Niels Broos een vervreemdende hiphop buiten zijn kaders. En in het titelstuk uitgevoerd met diverse gastblazers evolueert Kapok tot een hitsige bigband. Morris Kliphuis, Timon Koomen en Remco Menting hebben een album afgeleverd dat verder gaat dan voorgaande." (Erno Elsinga, Jazzenzo)
Gloednieuw werk van ongewoon indie-jazztrio: Morris Kliphuis op hoorn, Timon Koomen, gitaar en Remco Menting, drums. Ze noemen zichzelf een ongewoon jazztrio. Maar Kapok is meer dan dat. Het is een van de opvallendste bands in de huidige Nederlandse indie-muziekscene. Neem alleen al de instrumentatie. Er is geen bas. Remco Menting klinkt op een zelfontworpen drumkit als geen andere drummer. Timon Koomen brengt op zijn gitaar ongehoorde klanken tot leven. Maar de atypische held is hier de hoorn. Morris Kliphuis, ambassadeur van de campagne Red de Hoorn, is een van de weinige jazzhoornisten ter wereld. Hij zingt, scheurt en funkt op zijn hoorn alsof deze speciaal gemaakt is voor Kapok.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
