"The Hellacopters' trashrock is op deze splitrelease ingewisseld voor een soort epische Lynyrd Skynyrd-seventiesrock of opgevoerde Black Crowes. En het is prachtig! Het Noorse Gluecifer blijft bij supercatchy, smerige rock & roll." (MA, Oor)
Snoeiharde garagerock uit Zweden in de traditie van the Stooges en MC5. In februari '98 nog te bewonderen in Metropool Hengelo.
"In de lijn van 'Grande Rock' maakt men aanstekelijke rock 'n' roll met lekker vervormd gitaarwerk (invloeden: Kiss, Cheap Trick, Rolling Stones), maar (nu men bij een major-label zit) commercieler dan voorheen." (MvdM, AS)
Evenals al op de duoplaat met Gluecifer blijkt dat ze afscheid hebben genomen van hun thrash-geluid. Ze maken nu een soort seventiesrock (zgn. sleazerrock) dat overeenkomsten vertoont met de sound van Kiss en Rolling Stones in de 70-ies.
Songs die te vinden waren op singles, EP's, split-singles, etc. Opvallend veel opwindende, compacte, lekker ruige maar ook catchy garagepunk-liedjes en weinig sporen van de stappen richting meer belegen rocksoorten van de gewone albums.
De sound van de Zweedse band blijft maar veranderen: begonnen als vuige garageband, via Stones/Kiss-rock beland bij powerpop, een wat rauwere variant op bijv. New Radicals. Strakke, meteen lekker in 't gehoor liggende, compacte rocksongs.
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
