“XI” omvat maar liefst 22 nummers voor een totaal van een uur en een kwartier. En zoals we gewend zijn gaat het met de muziek alle kanten op. Het springt van fijnbesnaarde countryballads (Growing Divide) naar strakke rock (No Confidence) naar ambient (Pigments). Even niet opletten en je denkt plotseling naar de Dead Kennedys te luisteren (Kill Everyone). Over het geheel genomen heeft het album een nostalgische, lekker analoge feel. Er is heel veel te beleven op dit album. “XI” groeit met elke luisterbeurt. Er is een oppervlakkige, vooruit: alternative bovenlaag, maar daaronder is er van alles te ontdekken, en dat maakt ons in ons genre juist heel blij. Het album is quadrafonisch. Heb je een surround systeem, dan hoor je het automatisch. (Progwereld, Marcel Debets, 2022)|
"Sinds vorige plaat (IX, 2014) maakt het in Austin, Texas gevestigde postrock-kwartet And You Will Know Us By The Trail Of Dead er een gewoonte van om het volgnummer van hun langspelers in de titel op te nemen. Kwestie van na 26 jaar carrière de tel nog gemakkelijk te kunnen bijhouden. Op de nieuwste toevoeging in de discografie gaat volgnummer X gepaard met ondertitel The godless void and other stories. X is een meer dan behoorlijke rocker geworden die volgens de bands founding fathers Jason Reece en Conrad Keely meer dan hun vorig werk is gericht op de aandachtige, loyale fans die het nieuwe materiaal via de koptelefoon consumeren. We kunnen ons hierbij wel iets voorstellen: Trail Of Dead had vroeger vooral een soundtrack nodig bij het vakkundig vernielen van hun eigen materiaal tijdens optredens, daar waar X opvallend zorgvuldige, meerlagige nummers bevat die effectief meerdere luisterbeurten overleven." (Indiestyle)
"Just over a year after releasing their brilliant "Source Tags & Codes", ...And You Will Know Us By The Trail of Dead return with five new songs that continue the band's creative winning streak. Within 20 minutes, "Secret..." spans the experimental rock and pretty but still powerful ballads that made "Source Tags" one of 2002's best albums, as well as some new directions. "Mach Schau" explodes and then slowly pulls itself back together again; with its epic sweep and polished experimentalism, it comes the closest to the sound the band explored on their previous album. "Crowning Of A New Heart" and "Counting Off The Days," meanwhile, are even prettier and more accessible, mixing cellos, acoustic guitars, and breathy harmonies into their sound effortlessly. "All St. Day" might be the best song, welding tribal drums, blazing guitars, and impassioned vocals to an anthemic melody; "Intelligence" is the most radical departure, boasting punk-funkish drum machines and dark electronics." (Heather Phares, Allmusic)
'...Death' hoort nog bij de groepsnaam. Lowlands 2001. Maken gitaarcore met bewogen, intense vocalen, wat hun zowel in de emocore-revival doet passen als een soort retro-act maakt, die Sonic Youth ttv. 'Sister' doet herleven.
Debuut uit 1998 van grillig, explosief, mysterieus emocore-gezelschap, dat voluit eigenlijk '(...And You Will Know Us By The) Trail Of Dead' heet.
"Over de show van deze uit Texas afkomstige formatie niets dan goeds. Iedereen die wel eens bij een optreden van Trail Of Dead is geweest, weet dat 'intensiteit' het sleutelwoord is. De songs beginnen vaak subtiel, maar de drie gitaren, bas, toetsen en twee drummers leiden het bijna altijd naar een orkaan-achtige climax. Op deze avond in 2009 in Keulen is dat niet anders. Je kunt er wel aan afzien dat het een TV-registratie is, inclusief nerveuze schakelingen. Memorabele momenten: de goed in beeld gebrachte interactie tussen band en publiek bij "Caterwaul" en de bevrijdende slooppartij tijdens het laatste nummer "A Perfect Teenhood"." (Robert Haagsma, Lust For Life) De DVD kent nog een aantal extra's: twee songs uit zowel het optreden tijdens het Rheinkultur Musikfestival 2005 in Bonn en het Melt! Festival 2006 in Sachsen Anhalt.
"Pompeuze, groteske en hemelbestormende alternatieve rock die nét voldoende op afstand blijft van prog om de gemiddelde Sonic Youth-fan uit de gordijnen te houden. Dat kan eigenlijk de hele 21ste eeuw al niet meer (maar hou t stil voor Muse- en Tool-fans). En toch, dit fameuze Texaanse gezelschap komt er telkens weer mee weg, (met "Source Tags & Codes" uit 2002 als voorlopig hoogtepunt). Waarom? Omdat de band de aandacht weten vast te houden, ook op een CD van bijna een vol uur. En nergens, à la The Mars Volta, masturbatoir gepiel of ritmes voor hooggeschoolden. Omdat het nooit écht over de top gaat. Omdat de zanger normaal zingt. En bovenal omdat de band songs is blijven schrijven, memorabel en toegankelijk, in plaats van megalomane architectonische hoogstandjes waar je als luisteraar zonder bewegwijzering niet in- of uitkomt. Gelukkig zijn de heren wel arrogant genoeg om zelf van an epic masterpiece te spreken. Want dat ís het ook. Indrukwekkend, meeslepend en larger than life." (Erik van den Berg, Oor)
