Naast de 20-track verzameling hits nog een 13-track extra schijf met o.a. 2 niet eerder uitgebrachte nummers, semi-obscure single-tracks en meer.
Het vijfde studio-album voor Island Records, door Time Magazine aan het eind van de 20ste eeuw gekozen tot 'Album of the century'. Het bevat een mooi uitgebalanceerde mix van politiek getinte songs en poëtischer liefdesliedjes. Het bevat evergreens als het titelnummer, "Natural Mystic", "Jamming", "Waiting In Vain" en "One Love / People Get Ready". In tegenstelling tot z'n (studio-)voorgangers werd dit album in Londen opgenomen. Bovenop de 10 originele tracks zijn hier drie extrablokken van steeds 5 tracks te vinden. Eerst enkele studio-outtakes en single-mixen. Dan live-opnamen gemaakt in het Londense Rainbow Theatre: dit zijn outtakes van de opnamen voor de "Live At The Rainbow"-video. En dan is er een erg lekker toetje: fraaie sessies met dubkoning Lee "Scratch" Perry.
Het tweede album dat Marley & The Wailers (toen eigenlijk nog kortweg The Wailers) voor het Island-label van Chris Blackwell maakten, na het succesvolle "Catch A Fire". Hier vinden we het origineel van "I Shot The Sherriff", dat een jaar later zeer succesvol gecoverd werd door rockgitarist Eric Clapton. Ook het politieke anthem "Get Up, Stand Up" komt van dit album. CD1 bevat 5 bonustracks uit de "Burnin'"-sessies. Twee betreft alternatieve versies van "Get Up, Stand Up". De andere die betreft niet voor het album gebruikte songs, die alledrie niet van de hand van Marley, maar van Bunny Livingston (ofwel Bunny Wailer) en Peter Tosh zijn. Zo krijgen we achteraf inzicht in hun frustratie die leidde tot vertrek uit de groep na dit album. CD2 bevat een niet eerder uitgebracht concert uit november 1973 van bijna 80 minuten lengte. De setlist bevat vrijwel uitsluitend materiaal van de twee Island-albums. Livingston was toen overigens al vertrokken, Tosh nog niet. Het fraaie boekje bevat een essay en unieke foto's.
Gemaakt in 1973, evenals z'n Island-debuut 'Catch A Fire', maar dan voor Trojan, onder geniale productie van Lee 'Scratch' Perry, wat garant staat voor meer scherpe randjes dan z'n Island-platen. Sommige songs doken later op Island-platen.
"In 2013 verscheen een heruitgave van "Kaya" met als extra een opname van het Ahoy-concert uit 1978. Is deze opname van een maand eerder dus overbodig? Het ene concert is het andere niet: in Boston is Marley op z'n best. Z'n allerbest. Deze 2CD/DVD evenaart het niveau van het legendarische livealbum uit 1975, maar klinkt stukken rauwer dan die memorabele opnames. De bas van Aston Barrett is moddervet, Julian Marvins gitaarspel is het hele concert geniaal en op het randje (de solo in "Lively Up Yourself" is buitenaards), de soulvolle samenzang van de I-Threes loepzuiver en Marley zelf steekt in absolute bloedvorm. Luister naar zijn ijzingwekkende voordracht in " War/No More Trouble". Kippenvel. Dit is reggae van het allerhoogste niveau, gebracht door een band die er zichtbaar lol in heeft. Zelfs de DVD met louter beelden van een amateurfilmer imponeert, ondanks de gaten in het materiaal die met animaties worden opgevuld en het feit dat slechts de helft van het concert gefilmd is." (Raymond Rotteveel, Oor)
"Terwijl de kanker door zijn lijf woedde, ging bob Marley in 1980 vier maanden de wereld rond voor zijn Uprising Tour. het zou zijn laatste wapenfeit blijken. Op het allerlaatste concert - dat in 2011 als "Live Forever" op CD verscheen - had de vermoeidheid al duidelijk de overhand gekregen (twee dagen eerder was de zanger in elkaar gezakt), maar op dit 3 maanden eerder in Dortmund opgenomen "Uprising Live" is daar nog totaal geen sprake van. Sterker nog: Marley is zelden zó bevlogen op het podium te zien geweest: hij is fantastisch bij stem en gaat volledig op in zijn nummers, met "Jammin'" en "Redemption Song" als hoogtepunten. Ook de beeld- en geluidskwaliteit van deze oorspronkelijk bij Rockpalast uitgezonden opname zijn gezien de leeftijd bijzonder goed. In de wildgroei van (semi-legale) liveregistraties die er door de jaren heen van Bob Marley op DVD zijn verschenen, levert Eagle Vision hier met afstand de leukste af." (Stefan Sjoers, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
Album uit 1979, van z'n gehele uitput wellicht z'n meest bijtende, politiek-kritische plaat. Met o.a. "So Much Trouble In The World", "Babylon System" en "Zimbabwe". Deze 2001-remaster heeft de 12"-mix van "Ride Natty Ride" als bonustrack (eerder alleen te vinden op de box "Songs Of Freedom").
Beroemde live-plaat uit 1975, de definitieve bevestiging van z'n pas verworven ster-status in de westerse wereld. Met 'No Woman, No Cry', 'I Shot The Sherriff', 'Get Up, Stand Up'.
"This box collects work from 1971 and 1972, arguably the finest creative stretch the group ever had. The first 2 discs consist of Lee "Scratch" Perry productions, including some alternate takes and backing tracks, recorded at Randy's (Perry's Black Ark Studio didn't open until 1973), and while these delightful cuts have been available before, it's always revelatory to hear them. The 3rd disc contains Wailers self-productions (the group had established their Tuff Gong imprint by this time) done during the Perry period, along with a handful of demos. The final disc offers alternate mixes, plus a series of dubplate mixes designed to sound absolutely huge over outdoor sound systems (which means they're all bass and high end), and an intimate set of five acoustic song demos done for JAD Records. In sorting through the often confusing mare's nest of the Wailers' pre-Island tracks and offering them up chronologically like this and with accurate annotation, this 4 CD set is most welcome." (Steve Leggett, Allmusic)
"This was the first album credited to Bob Marley & the Wailers, and also the band's first full-length collaboration with producer Lee "Scratch" Perry, for whom they had already recorded some singles. Working with the newly configured Upsetters band, Marley and crew delivered a strange and wonderful set of early reggae that at times plays fast and loose with the already established conventions of the genre -- on "My Cup" the beat sounds inside out, while "It's Alright" sounds like a slightly Jamaicanized version of Motown soul. Other songs, such as the beautifully harmonized "Try Me," show their deep roots in rocksteady. One of the most arresting tracks is the Peter Tosh sung "Four Hundred Years," on which Tosh unburdens himself of some of his typically dread pronouncements in his rich, chesty voice. This reissue contains 10 bonus tracks, incl. classic early Wailers material like "Dreamland" and the Peter Tosh compositions "Brand New Second Hand" and "Downpresser." Highly recommended." (R. Anderson, Allmusic)
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
