"Net als veel anderen werd ook Eloy-oprichter en voorman Frank Bornemann door Jeanne dArc geïnspireerd. Dat resulteerde na veel studie in het tweeluik The Vision, The Sword And The Pyre, waarvan deel 1 in 2017 werd uitgebracht. Ruim twee jaar later komt Eloy met deel 2 van dit epos. Daaraan werken naast Frank Bornemann (zang, gitaar) ook vertrouwde Eloy-namen mee als Hannes Folberth (toetsen), Michael Gerlach (toetsen) en Klaus-Peter Matziol (basgitaar). Alleen Stephan Emig (drums, percussie) is nieuw. Verder horen we net als op deel 1 een groot aantal gastvocalisten waarover de informatie die ik bij het digitale album ontving geen mededeling doet. Jammer, want de zangeres die we onder meer horen op het openingsnummer An Instant of Relief Still The War Rages On, heeft een prachtige stem. Wie het bandgeluid van Eloy kent hoeft ook op deze cd niets nieuws of anders te verwachten. Eigenlijk klinkt Eloy anno 2019 nog net als op de albums die vanaf de jaren tachtig werden uitgebracht." (Rockportaal)
"Het 'Duitse vlaggenschip van de symfonische rock': zo mag je Eloy, de band rond Frank Bornemann (72!) best noemen. Al jaren had hij plannen voor een grootschalige productie rond Jeanne dArc, eerst aangekondigd als soloproject. Na de overweldigende reacties op "Visionary" (2009) werd besloten het een Eloy-werkstuk te maken. Het prachtige symfonische intro van 'Part 1' belooft veel goeds. Het nummer "Domrémy" (naar Jeanne's geboorteplaats) is Eloy ten voeten uit en heeft een rustige, gedragen signatuur. In de slottrack "Why" worden haar gevoelens treffend vertolkt door het Duitse bluesicoon Jessy Martens. De muziek is herkenbaar Eloy, zeker ook door de baspartijen van Klaus Peter Matziol. Deels rustig en weemoedig, deels dreunend en krachtig als er strijd wordt verklankt. De zachtaardige stem van Alice Merton spreekt enkele teksten als Jeanne dArc. Indrukwekkend album dat met een kinderkoor, strijkers, oudgedienden en veel gastmusici de reputatie van Eloy onderstreept." (Menno von Brucken Fock, iO Pages)
Het debuut van de groep laat nog niet echt de Eloy horen die we kennen. De muziek neigt nu meer naar de hardrock van Deep Purple, met licht progressieve trekjes.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
