Dit derde studio-album (uit 2003) van de Italiaanse band rond zanger/gitarist Roberto Morbioli is vrijwel geheel Italiaanstalig. Van Zucchero wisten we al dat op Amerikaanse (rhythm &) blues geïnspireerde muziek ook in het Italiaans uiterst doorleefd kan klinken en dat geldt ook hier. Je zou het gebodene op dit album namelijk goed kunnen omschrijven als een nog wat bluesier variant op Zucchero's werk. Ook Morbioli heeft een lekker gruizige stem met de nodige soul en ook "Mrs. Miller" is uitstekend geproduceerd. Het romig klinkende Hammondorgel zit fraai in de mix en contrasteert mooi met de felle gitaarlicks van Morbilio zelf. En dan horen we af en toe ook nog de gloedvolle klanken van een Fender Rhodes en doorleefde bluesharp. Niet veel later kregen de Italianen een internationale platendeal en waren ze graag geziene gast op de vele Europese bluesfestivals en -podia. Ook in de Enschede Nix heeft de groep al van zich doen laten spreken.
De Italiaanse funky bluesband rond gitarist/zanger Roberto Morboli werkt voor dit live-album uit 2001 samen met een Memphis Horns-achtige Italiaanse koperblazerssectie (Boomer Horns) en de Amerikaanse blueszanger Jesse Yawn. We nemen maar aan dat die naam een artiestennaam is, die het gevolg is van de eigenaardige geluiden die hij tussen de gezongen strofes uit zijn keel tracht te persen (alsof hij tegelijkertijd knort en geeuwt). Hij overleed trouwens in 2016; ten tijde van deze opnamen moet hij 64 of 65 zijn geweest. Zijn zangstem komt het dichtst in de buurt van Albert King, van wie hij "I'll Play The Blues For You" zingt. De funky, soulvolle benadering zoals Albert King ie in zijn Stax-jaren liet horen is dan ook de stijl waar Morblus zich min of meer op richt. Uit het repertoire van B.B. King staat trouwens een groter aantal evergreens op de setlist, alsmede Yawns eigen "Don't Try To Change Me" en "Forevermore".
Heerlijk energieke opnamen van deze Italiaanse bluesband, die op deze plaat nog wel wat meer dan 10 procent funk door z'n blues roert, vinden wij. Al was het alleen maar om de aanwezigheid van het spetterende "Funkin' Up", waar de strakke ritmesectie en de trefzekere slagjes van gitarist Roberto Morbioli een onweerstaanbare basis vormen voor de hier 5-koppige Boomer Horns-koperblazerssectie. Morbioli doet hier zelf de leadvocalen en hij heeft een heerlijke soulbluesstem. Gastzanger, zoals later nog wel eens te horen zijn op Morblusplaten, zijn dus helemaal nergens voor nodig. Speciale gast is bluesharpspeler Marco 'Little Harp' Pandolfi.
Op zondag 21 oktober 2012 in de Nix, Enschede. "Speciaal voor deze gelegenheid heeft de Italiaanse bluesformatie Morblus zich laten omdopen tot Morblus Deluxe. Het vaste kwartet is uitgebreid met een extra gitarist, keyboardspeler en vier achtergrondzangers. De band bestaat al sinds 1991 en heeft naast Italië een flinke fanschare verzameld in landen als Duitsland, Frankrijk en Nederland. De groep speelt op dit in 2011 opgenomen live-album strak, swingend, bluesy en funky - kortom alle ingrediënten zijn aanwezig er een opwindend optreden en dito album van te maken. De songs zitten goed in elkaar, worden professioneel gebracht zonder dat het op routine lijkt. Er is voldoende variatie en vlotte songs worden afgewisseld door ballads om dan weer door stevig blueswerk te worden gevolgd. Deze CD laat op uitstekende wijze zien waar Morblus live toe in staat is. De extra 'deluxe'-aanvulling geeft extra verdieping. Een aanrader voor liefhebbers van soulvolle en funky blues." (Eric Campfens, Bluesmagazine.nl)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
