"Voor "Listen" hebben Luke Pritchard en de zijnen zich laten beïnvloeden door funk en gospel. En dat levert vanaf de opener "Around Town" meteen een aantal zeer aanstekelijke nummers zoals "Forgive & Forget", "Westside", "It Was London", "Bad Habit", "Are We Electric" en "Sunrise" op. Naast funk en gospel zijn de elektro-invloeden ook niet ver weg in "Westside", "Down" en "Are We Electric". Dat laatste nummer doet erg denken aan MGMT en The Naked & Famous. Helemaal weg is het vertrouwde geluid van hun eerste 2 albums niet. Daarvan is "It Was London" (over de rellen in de Britse hoofdstad in 2011) het sterkste voorbeeld. En daartussen is er met "See Me Now" ook nog ruimte voor een persoonlijke ballad van Pritchard (geschreven voor zijn overleden vader). Bij veel bands kan een koerswijziging riskant zijn, maar bij The Kooks is het een verademing na een tegenvallend vorig album. "Listen" verrast en klinkt juist fris door de nieuwe weg die ze hebben ingeslagen." (Peter van Cappelle, Maxazine; cijfer: 8 uit 10)
"Op 10 Tracks To Echo In The Dark vind je geen dansbare indierock uit de noughties, maar sfeervolle synthesizerstapijtjes en hoekige funkbassen die naar de jaren tachtig teruggrijpen. Zo komen in opener Connection zowel de vroege Simple Minds als Donna Summer (State Of Independence) even buurten en lijkt het daaropvolgende, funky Cold Heart van een oude Duran Duran-plaat te zijn getrokken. De feelgood-vibes van Duran Duran horen we sowieso vaker terug, onder meer in het heerlijk groovende Sailing On A Dream, dat mede dankzij die hoge zangnoten in het refrein aan de fameuze eightiesband refereert. Het ‘Berlijn-album’ van The Kooks is daarmee nog geen artistieke hoogvlieger geworden, daarvoor ontbreekt het bij teveel liedjes aan zeggingskracht. Wel een zomers dansplaatje waarop de band zichzelf (deels) opnieuw uitvindt en er met een simpel reggae-uitstapje (het met Milky Chance geschreven Beautiful World) of een voorspelbaar funkthemaatje (Oasis) zo maar grote hits kunnen worden gescoord." (Oor.nl)|
"The Kooks zijn muzikaal al jaren de weg kwijt, maar op Lets Go Sunshine krabbelen ze een beetje op. De winst: Pritchard schrijft weer degelijke popsongs waar een zekere levenslust uit spreekt. Dat Lets Go Sunshine in zijn hoofd een eclectische popplaat in de lijn van Rubber Soul is negeren we maar, het inspireerde hem in ieder geval tot charmante gitaarliedjes als Chicken Bone en Four Leaf Clover, die hij vroeger zo makkelijk schreef. Met het pompeuze Believe, het funky All The Time en het rockende Kids lonken The Kooks opzichtig naar het jonge publiek, het akoestische niemendalletje Honey Bee is voor de oude fans en er staan ook sentimentele ballads tussen. En soul en glamrock. Lets Go Sunshine klinkt als een verwoede poging om de oude magie te hervinden, maar is op een paar sterke momenten na wederom niet indrukwekkend". (OOR)
De Britse pop-rockband The Kooks boekten groot succes met debuutalbum Inside In/Inside Out in 2006. Op het voorgaande album Listen liet de band het niet bij pop en rock zitten, maar speelt de band ook soul, dance en new wave. Het album werd mede geproduceerd door de Londense hip-hop producer Inflow. Het vijfde album Hello, Whats Your Name? is een remix album van Listen. (bron: Universal)
"Ruim 11 jaar na debuut "Inside In/Outside Out" mag een verzamelalbum wel eens. Want The Kooks is aldoor een uitstekende singleband gebleken. Zelfs van het wat tegenvallende derde album "Junk Of The Heart" waren de singles nog steeds aardig. Ze sloegen met het funk-getinte vierde album "Listen" weer sterk terug, en ook daarvan kwamen er weer fijne singles. Eigenlijk was er geen enkele zwakke single. Zo zijn o.a. "She Moves In Her Own Ways", "Naive" en "Ooh La" echte 00s-klassiekers geworden. Twee liedjes zijn nieuw: "Be Who You Are" (had zo op een van de eerste twee albums gekund) en "Broken Vow". De remix van "Naive" is een beetje overbodig. Zeker omdat 2 singles zijn vergeten: "Mr. Maker" en "Rosie". Vooral "Mr. Maker" was in 2009 een redelijke radiohit; vreemd dus, dat die ontbreekt. Maar het is een kleine smet, want deze compilatie bewijst eens te meer dat The Kooks een uitstekende singleband is, die altijd vitaal en fris is blijven klinken." (Peter van Cappelle, Mazazine; cijfer: 8,0)\nCD2 bevat demo's. "Van demo's hebben we de toegevoegde waarde nooit zo begrepen, maar de rauwe, emotionele vroege uitvoering van "The Saboteur" is verbazingwekkend veel beter en oprechter dan de versie die in 2011 op "Junk Of The Heart" terecht is gekomen." (Caya Forman, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
"The Kooks hebben zich als een van de weinige nieuwe Britse gitaarbands niet gek laten maken door het overweldigende succes van een debuutalbum. "Konk", vernoemd naar Ray Davies' studio, waar de plaat net als het debuut "Inside In/Inside Out" twee jaar geleden werd opgenomen, is in alle opzichten meer dan geslaagd. Wat bijvoorbeeld nu veel beter uit de verf komt is het samenspel tussen zanger/gitarist Luke Pritchard met gitarist Hugh Harris. Harris durft veel meer te excelleren, en kent zichzelf daarmee binnen de band een rol toe zoals we die kennen van Johnny Marr in The Smiths. De liedjes zijn ook scherper en nadrukkelijker dan op het hier en daar toch wat vlakke debuut. Jammer dat de indruk dat je naar een album met louter single-kandidaten luistert tegen het einde met een paar mindere liedjes wat wegebt. Maar toch: eindelijk een Britse gitaarband waarvan het tweede album alles in zich heeft om de eerste in verkoopcijfers te overtreffen." (Gijsbert Kamer, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
