De fascinatie bij Comedy Of Errors-componist Jim Johnston voor de grote klassieke componisten was al goed merkbaar op voorganger "Fanfare & Fantasy" - zowel in muziek als het hoesontwerp. Op dat album uitte zich dat in gemakkelijk onder 'neoprog' te scharen muziek, waarin ook bijv. het oude Marillion duidelijk doorklonk. "Spirit" voelt echter als de uiterste consequentie van Johnstons ambities: het is namelijk één doorlopende compositie van drie kwartier - als ware het een symfonie, waarvoor Johnston inspiratie haalde uit de renaissance, de barok als de romantiek: via Tallis naar Bach naar Mahler. Met lagen keyboards werden puur symfonische delen gecreëerd, waarin vooral die Mahler-fascinatie duidelijk doorklinkt (een deel heet 'Ascension / Et Resurrexti / Auferstehen - Arise in Love Sublime, Arise - Spirit). Er zijn ook songmatiger passages waarin de rol van zanger Joe Cairney prominent is en de inmiddels bekende COE-sound gewoon present is. Twee korte volgende tracks betreffen een epiloog en een single-edit.
Tot en met het tweede echte album "Fanfare & Fantasy" (2013) gold Comedy Of Errors als schoolvoorbeeld der neoprog. De Glasgowse band was 2 jaar ervoor met "Disobey" teruggekeerd, na meer dan twee decennia stilte, alsof er niets gebeurd was. En toen was daar in 2015 "Spirit": een zeer ambitieus werkstuk dat je eerder als neoklassiek dan als neoprog kunt duiden. De componist van de groep, Jim Johnston botvierde hier zijn fascinatie voor componisten als Mahler in muziek waar verwantschap met The Enid in doorklonk. "House Of Mind" is deels een terugkeer naar de neoprogsound waarmee Comedy Of Errors bekend werd. Maar Johnston blijft een ambitieus artiest, die op de hoofden van groten uit het verleden zijn ding blijft doen. Het onbetwiste hoogtepunt sluit zelfs nog het meest aan op "Spirit": het fraai opgebouwde en zeer symfonische "Song Of Wandering Jacomus", dat citeert uit gedichten van W.B. Yeats en Herbert Trench. Het begint en eindigt haast ambientesk, maar heeft een centrale piek van bijzondere grandeur.
Vette krent in iO Pages 103: "Het Schotse Comedy Of Errors (COE) maakte eind jaren '80 furore en er verscheen toen ook één CD. Begin jaren '90 verdween de groep in de vergetelheid om eind 2010 weer op te duiken. Drie originele leden, aangevuld met o.a. ex-Abel Ganz-bassist Hew Montgomery vertolken de ijzersterke componsities met lichte verwijzingen naar andere jaren '80 neoprogbands (IQ, Castanarc, Pallas), maar vooral met het unieke COE-geluid. Dat wordt mede veroorzaakt door de heerlijke zang van Joe Cairney, die een apart stemgeluid heeft en de vocalen in meerdere lagen heeft ingezongen. Het absolute hoogtepunt is het vierdelige en bijna 26 minuten lange "The Student Prince", waarvan het openingsdeel al 25 jaar oud is. In die 26 minuten toont COE de potentie die al duidelijk aanwezig was, maar die in de eerste bezetting niet uit de verf kwam. Een prachtig, constant album dat het jaren '80-geluid doet herleven, maar toch helemaal bij 2011 hoort." (Wilco Barg)
"Scottish based neo-prog band formed in 1984 who originally existed with various minor line-up changes until 1989. They recorded a demo called "Ever Be The Prize" in 1985, and more songs were developed and released as a mini album in 1986. Another demo tape called "24 Hours" was then prepared in November 1987, and this was later combined with the mini album to form this CD. The style is typical 80s style keyboard oriented AOR(ish!) in the main, but some of the instrumental passages have more complex progressive leanings similar to several other neo-prog bands of that era - notably Abel Ganz." (Progrockfreak, Progarchives) "Er was destijds een lijntje met Pallas, dat de debuut-EP van COE had geproduceerd. Comedy Of Errors laat bij tijd en wijle dan ook eenzelfde soort bombast horen. Het geluid is ook zeker verwant aan bands Als IQ, Pendragon en Arena. In 1987 was Comedy Of Errors headliner van een concertavond van het magazine Sym-Info in Paradiso." (Maurice Dam, Xymphonia)
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
