During the 18th century, European and, in particular, French musicians forged a speciality in the art of tone painting. Jean-Féry Rebel set out his intentions in his Foreword to the The Elements, writing: the Air is depicted by sustained notes followed by candenzas played on piccolos. In this live recording of a concert performed at the Fontfroide Festival, our musical painters Matthew Locke, Marin Marais, Georg Philipp Telemann, Antonio Vivaldi, Jean-Philippe Rameau and Jean-Féry Rebel speak for themselves. The first part opens with the extraordinary and striking representation of chaos, which Rebel included in his ballet The Elements in 1737. (...) The recording closes with a selection of storms, thunder rolls, earthquakes and Contredanses composed by Jean-Philippe Rameau for the operas Les Indes Galantes, Hippolyte et Aricie, Zoroastre and Les Boréades. (bron: Alia Vox)
"De 54-stemmige Missa Salisburgensis wordt tegenwoordig toegeschreven aan de vioolvirtuoos Biber, die in 1682 werkzaam was als tweede kapelmeester in de dom van Salzburg. De kathedraal leent zich met z'n balkons aan weerszijden bij uitstek voor meerkorige muziek, zoals die al in de 16de eeuw tot bloei was gekomen in de San Marco van Venetië. Jordi Savall weet de met elkaar wedijverende vocale en instrumentale koren goed bijeen te houden in dit toppunt van kolossale barok. Door de lange nagalmtijd is het soms alsof de muziek niet 54- maar 108-stemmig is opgezet, ondanks de bescheiden bezetting. De SACD bevat verder het al even grootscheepse meerkorige motet Plaudite tympana. In de instrumentale Battalia worden de geluiden van een spannende veldslag geïmiteerd. De Sonata sancti Polycarpi, waarin 8 trompettisten elkaar de toupetjes van 't hoofd lijken te blazen, vormt een ware uitdaging voor de gemiddelde luidsprekerbox. Conform de titel: schitterende barok uit vervlogen tijden." (Eddie Vetter, Klassieke Zaken)
"Met zijn all-star-barokorkest Le Concert des Nations maakte Jordi Savall twee CDs met orkestmuziek aan de hoven van Lodewijk XIII en XIV. Van het homogeen samengestelde renaissanceorkest, met alleen strijkers of alleen blazers, ging de ontwikkeling naar het heterogene barokorkest met strijkers, hobos, fluiten en fagotten. Wat goed tot uiting komt op deze compilatie van beide CDs, aangevuld met een Concert Royal van Couperin. De oudste muziek, anonieme gebruiksmuziek voor blazers, zit ingeklemd tussen de meer uitgekristalliseerde composities van bijvoorbeeld Lully. Zo is goed te horen wat Lullys muzikale voorland was en welke ontwikkelingen hij in gang heeft gezet. Savalls uitvoeringen zijn altijd even vorstelijk en zelfs van op papier nogal lullige dansmuziekjes weet hij echte showstoppers te maken. Daarbij heeft hij altijd de beschikking over de allerbeste barokinstrumentalisten. Zelf zorgt Savall op zijn gamba voor een paar intieme momenten temidden van de ceremoniële hofmuziek." (Klassieke Zaken)
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
