"New Orleans is een stomende broedplek van muziek. Blaasorkesten spelen van oudsher een voorname rol. Die ontstonden in de 19de eeuw ter opluistering van militaire activiteiten. Gaandeweg kregen ze nieuwe functies: religieuze vieringen, begrafenissen, feesten als het Mardi Gras. Ze gaven de aanzet tot de geboorte van de jazz. In de loop der jaren ontstond een gevarieerd en kleurrijk repertoire, dat nog steeds vernieuwt. Deze CD bestrijkt dat in zijn volle breedte, van de oude doos en droef slepende uitvaarthymnen tot vlammende funk. Samensteller Michael G. White, leider van een van de bands op de CD, plaatst tegenover z'n eigen traditionele Liberty Brass Band de vernieuwende Hot 8 Brass Band. Liberty is specialist in plechtig stappende begrafenismuziek en oude jazz, waar in de verte nog militaire marsen en kerkliederen in doorklinken. Hot 8 speelt funkhits, maar ook een nummer uit Louis Armstrongs vroege jaren. Deze CD tintelt van briljant blaaswerk. New Orleans op zijn best." (René van Peer, MixedWorldMusic)
"There are plenty of Native American compilations, but unfortunately most of them are skewed to the New Age/spiritual end of the market. This, which includes a number of cuts from the Canadian First People, is much truer to reality. Yes, there's flute and yes, it's R. Carlos Nakai, but his duet with slack key guitarist Keola Beamer is a thing of very pure beauty. There's a good variety of music including some unexpected items, like Blackfire, normally out-and-out punks, taking on a more traditional feel in "American Indian Movement Song," and the reggae of Casper Loma Da-Wa, a reminder of just how global roots reggae has become. Tradition is important, but traditions evolve and take on colors from other cultures, so a country song and some norteño seem to fit in perfectly well here, too. The bonus CD, from Pura Fé, adds a different thread, a mix of Native American music and blues, one that forms a surprisingly natural combination." (Chris Nickson, Allmusic) In het boekje worden alle artiesten kort beschreven.
Mengeling van bekende en minder bekende bluegrass-artiesten, met ook variatie in stijlzuiverheid. Van Alison Krauss is een song uitgekozen uit de tijd dat ze nog meer zuivere bluegrasspaden bewandelde dan tegenwoordig. In het boekje staat een bio over alle artiesten op de CD. "Born out of the tradition of the old Southern ensemble string bands of the 19th century, bluegrass is no older as a genre than rock 'n' roll is, and both were born when the amplification of instruments became widely available in the '50s. What gives bluegrass the feel of being an older music form is the continued use of the old string band tunes, speeding them up, giving them lift, and reinventing them over and over again, so it probably should come as no surprise that two of the biggest highlights on this set of bluegrass performances are versions of old traditional songs, Peter Rowan's take on "Man of Constant Sorrow" and Sam Bush's rendition of "Diamond Joe." All in all, this is a very pleasant playlist." (Steve Leggett, Allmusic)
Meer dan een uur kristalheldere muziek: voornamelijk materiaal uit de jaren '70 en '80: pure, traditionele bluegrassvormen: doorontwikkelingen van de Bill Monroe-stijl: van de rauwere harddrivin'-stijl tot de loepzuivere 'brother duets'.
"Cajuns have a distinctive cuisine and music. Jean-Pierre Tzaud of Playasound who recorded this album contributed liner notes in which he treats the Cajuns as if they were merely transplanted Frenchmen and not the products of a rich gumbo of ethnic influences. Worse, he does not bother to tell us the name of the groups or the individual musicians playing on the album. Disgraceful. The first group, which plays on about eight tracks, is the best. Their rhythms are incredibly infectious, their ensemble rich and well filled out, their lead singer pleasant if not stellar. Their best song is their first, "Les Haricots Sont Pas Sales" ("The Beans Are Not Dirty") which you'll want to play over and over. The second group has a slower, thinner sound and a hokier vocalist; they sound like something from a carnival. One of their numbers, "Diggy Diggy Lo," picks up the pace and is quite fun. The quality of the recording is not very good. An album worth having at a bargain only." (Allmusic, Kurt Keefner)
Het beroemde standaardwerk van Harry Smith met uiteenlopende opnamen van Amerikaanse folk uit de eerste helft van deze eeuw, met uitvoerige toelichtingen van hemzelf en aanvullende essay's van o.a. Greil Marcus. Essentieel! CD6 is enhanced (ofwel: bevat een CD-ROM-gedeelte)! De box bevat drie dubbelalbums. Een vierde, later door Smith samengestelde dubbelaar is ook apart op CD verschenen (en ook te leen bij ons).
Volgens singer-songwriter Sturgill Simpson de beste plaat ooit gemaakt, zo vertelt hij aan popmagazine Oor, op de vraag naar zijn sleutelplaten: "Een Smithsonian Folkways-verzamelaar uit de jaren zestig (in 1996 op CD uitgebracht, met een CD-lengte aan extra materiaal erbij - HB), met field recordings van toen al oude folkmuzikanten als o.a. Roscoe Holcomb. Ouderwetse bergmuziek, neigend naar bluegrass, in oorsprong Schotse folk die zich in een paar honderd jaar heeft ontwikkeld tot iets heel duisters." (opgetekend door Tom Engelshoven)
Verzamelaar uit 1996.
Het altijd liefdevol en nauwkeurig te werk gaande heruitgave-label JSP heeft op vier schijven 100 historische cajun-opnamen verzameld. En dan niet de meest voor de hand liggende, maar meer zeldzame. De verzameling opent met accordeonist Joe Falcon. Die was in april 1928 verantwoordelijk voor de allereerste cajun-opnamen. Vier maanden later zat hij opnieuw in de studio en we horen 5 opnamen uit die augustus-sessie. Veel andere artiesten zijn ook met meerdere tracks vertegenwoordigd. Amédé (ook Amedie) Ardoin, vaak 'de Robert Johnson van de cajun' genoemd, zelfs met 14. De belangrijkste cajungroep uit de jaren '30, Hackberry Ramblers, is met 16 tracks vertegenwoordigd. "Zydeco and Cajun are the premier cultural expressions of the spirited and hardy people of southwest Louisiana. While the two styles have some similarities, they are also quite different. Cajun music as we know it today can be traced back to early Acadian, French, Creole, and Anglo-Saxon folk songs." (Allmusic, klik op link voor complete uitleg)
"Jeremy Marres pioneering and award-winning music series Beats of the Heart explores the music of contrasting communities across the world, showing how their rhythms and lyrics portray the history, dreams, struggles and aspirations of their people. This is the first documentary film to depict the history, street life and social impact of this infectious Latin music. Shot in 1979 in New York and the Caribbean, it presents Salsa as the conscience of a people and features performances by such legendary Latin musicians as Tito Puente and his band, Ruben Blades, Celia Cruz with Johnny Pachecos band, Ray Barretto, Willie Colon, Charlie Palmieri and many more. First shown on The South Bank Show, Salsa won the Golden Harp Award for best world music documentary." (Digital Classics) Als extra feature bevat de DVD 6 audio-only tracks: live-opnamen van de artiesten die voorkomen in de documentaire.
Indianen- of zo u wilt 'native American'-muziek door Navajo fluitist.
Een verzameling Angelsaksische, vnl. non-Keltische folk uit vnl. Engeland en de VS. De track-voor-track-uitleg is van Melody Maker-journalist Colin Irwin. Er is een onderverdeling gemaakt per CD: CD1 heet 'Roots' en belicht de jaren '50 en '60 (en occasioneel de jaren '40). Uit de VS o.a. Woody Guthrie en Leadbelly, uit Engeland o.a. Ewan MacColl (nee, hij was géén Schot) en Anne Briggs. Uit Ierland Sweeney's Men en uit Schotland Malvina Reynolds. CD2 heet "Folk Rocks!" en belicht de 'folk boom' vanaf midden jaren '60, waarbij overigens lang niet altijd gerockt blijkt te worden. De CD bevat op Bob Dylan na Engelse folkies en bands als Pentangle en The Humblebums (met Gerry Rafferty). En hier ook een mespunt Keltische folk middels de Ierse act Finbary & Eddie Furey. CD3 bevat nieuwe ontwikkelingen en moderne crossovers. Ook hier enkele Keltische krenten (o.a. Shooglenifty) tussen de vnl. Engelse pap van o.a. Eliza Carthy en de personificatie van het concept van deze CD-set: de Brits-Amerikaanse Kieron Means.
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
