Opname: 1958-2004
Opname: Live 2010
Deel uitmakend van de Aangenaam Klassiek-campagne 2014: "Acht jaar duurde de renovatie van het grote orgel van de Londense Royal Festival Hall. In maart van dit jaar klonk het eindelijk weer in al zijn symfonische pracht. Begeleid door het London Philharmonic Orchestra en Yannick Nézet-Séguin speelde James ODonnell Poulencs, op Bach geïnspireerde, Orgelconcert en de beroemde Orgelsymfonie (u weet wel, een eeuw later 'gecoverd' door Yvonne Keeley en Scott Fitzgerald middels "If I Had Words" - HB) van Saint-Saëns. De meeslepende live-opname van dit concert vormt nu al een pronkstuk in de LPO-discografie. Een historische uitvoering met een orgel dat beter klinkt dan ooit."
Deze CD volgt de formule die al 15 jaar bij Classic FM te horen is: louter hoogtepunten uit het klassieke repertoire, aangevuld met verwante muziek uit films: een heerlijke mix van 'licht klassiek voor elk moment'.
Door Alan Parsons in Dolby Surround geproduceerd. Een flink deel van de stukken is trouwens instrumentaal: David Palmer maakte symfonische arrangementen die gespeeld worden door het London Philharmonic Orchestra. Andersons zang ontbreekt dus hier en daar, de onmiskenbare gitaar- en drumpartijen van Howe en Bruford zijn aldoor te horen. De baspartijen worden gespeeld door Tim Harries, op dat moment lid van Bill Bruford's Earthworks.
Nonesuch Records releases the late Henryk Góreckis final composition, Symphony No. 4, Tansman Episodes. The recording was made during the 2014 world premiere performance at Royal Festival Hall with co-commissioner London Philharmonic Orchestra conducted by Andrey Boreyko. The piece, which pays homage to Góreckis fellow Polish composer Alexsander Tansman, was incomplete at the time of Góreckis 2010 death and thus missed its previously scheduled premiere. However the score had precise indications for orchestration, which Góreckis son Mikolaj, also a composer, used to complete it. The Daily Telegraph said the piece caps Górecki's reputation as an orchestral composer, but it also contains some surprises. The music features some brutal juxtapositions of massively powerful music with slow, intimate passages for solo instruments, including prominent parts for piano and organ. (bron: Nonesuch)
Zusterproject van "Us & Them - Symphonic Pink Floyd", met arrangementen van Jaz Coleman in een produktie van Youth (beiden van Killing Joke) en uitgevoerd door The London Philharmonic Orchestra. "Gedurfd en verrassend geslaagd." (Mark van Schaick, Oor)
Jaar van uitgave album: 1995. Het London Symphonic & Philharmonic Orchestra met Gary Brooker en gast-optredens van o.a. Tom Jones spelen klassiekers van Procol Harum in een extra zwaar symfonische uitvoering. In Dolby surround!
"Net als Hertog Blauwbaards kasteel veroorzaakt De wonderbaarlijke mandarijn een haast tastbare claustrofobie en een haast verstikkende seksuele spanning. De wervelende, rusteloze energie en de overdaad aan puntige kruisritmen heeft vrij veel te danken aan Stravinskys Petroesjka en Sacre, maar waar de rauwheid bij Stravinsky zorgt voor een exotische sfeer, roept de muziek van Bartók hier een veel moderner visioen op, namelijk van een sterk vervreemdend stadsbeeld met blikkerende reclameverlichting en luid toeterende claxons. Dit is met zekerheid de meest agressieve partituur van de componist. Eigenlijk alleen de drie betoverende en virtuoze klarinet soli in de drie verleidingstaferelen zorgen voor een paar lyrische ogenblikken. Het nachtmerrieachtige en percussieve geweld uit de partituur wordt verder draaglijk gemaakt door de briljante rijkdom van de orkestrale inkleuring die niet alleen voor sinistere effecten, maar ook voor enige heel sensuele ditos zorgt." (Jan de Kruijff, Musicalifeiten)
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
