Derde album van deze sleazy Britse rockers, vaak hun beste genoemd. Met Rod Stewart, Ron Wood, Ronnie Lane en Kenny Jones. Bevat hun enige grote hit 'Stay With Me'. Beetje rommelig, maar dat draagt alleen maar bij aan het smerige rocksfeertje.
"Na het einde van Small Faces gingen bassist Ronnie Lane, toetsenist Ian McLagan en drummer Kenney Jones onder verkorte naam verder met zanger Rod Stewart en gitarist Ron Wood. Het bleek een heerlijk rammelend bandje, aangevoerd door een hartstochtelijk raspende Rod Stewart. Een ladderzatte kroegversie van de Stones. Dit vierde album uit 1973 was de opvolger van "A Nod Is As Good As A Wink... To A Blind Horse", dat de groep zijn enige wereldhit "Stay With Me" had opgeleverd. Het is een lekker rockende plaat, maar de band werd toen al overschaduwd door het solosucces van zanger Rod Stewart. Er volgde hierna alleen nog een matig live-album waarna de band uit elkaar viel. Herbeluisteren van muziek van Faces herinnert ons eraan dat Rod Stewart en Ron Wood binnen deze band op hun best waren." (Robert Haagsma, Lust For Life)
2de album, uit 1971, wat gespierder dan het debuut, al is er naast rock weer plaats voor folky songs. Naast Rod Stewart's fraai gruizige stem is er ook vocale ruimte voor Ronnie Lane. Bevat ook 2 live-nummers (waarva een wat oeverloos lang).
Eerste album, uit 1970, van band die ontstond uit de Small Faces: Steve Marriott had die band verlaten en is hier vervangen door Rod Stewart en Ron Wood. Hun rock is dan ook een stuk vettiger en steviger, al bevat dit album ook folky songs.
'Rockumentary' over wat we nu een sleazerockband zouden noemen: de groep waar de Schotse zanger begin jaren '70 mee doorbrak en waar ook latere Rolling Stone Ron Wood deel van uitmaakte. De geschiedenis van de groep, van hoe de groep uit The Small Faces ontstond tot de split, wordt verteld en gelardeerd met beelden van TV-optredens en stukjes uit live-concerten. Al dan niet gedeeltelijk zien we hits als "Maggie May" en "Stay With Me" voorbijkomen.
Lekkere sleazy rock, met de hese stem van Rod Stewart en verder o.a. Ron Wood (later in the Rolling Stones). Als u 'ns wilt horen waar the Black Crowes de mosterd vandaan halen, mag u deze verzamelaar niet missen.
