Een haast symmetrisch opgebouwd album, met aan de randen en in het midden in totaal 5 standards en voor de rest originals. Vooral in die eigen stukken worden de mogelijkheden van deze ietwat vreemde bezetting (twee saxofonisten, maarliefst drie gitaristen plus ritmesectie) het mooist uitgespeeld. Fascinerend om te horen wat voor web er door die vijf solisten wordt gespannen: soms achter elkaar aan hobbelend thema's spelend, danweer tegen elkaar in, vaak een lekker wringende meerstemmigheid creërend.
Meer dan 20 jaar na 'It Should Have...' terug bij het ECM-label, waar dit trio gevoelsmatig zo thuishoort. Motian is een drummer die subtiel schetst, kleurt en accentueert doch zelden de maat speelt. De muziek voelt mede daardoor constant open en ruimtelijk aan, maar is toch ook ingetogen en bezonken, door de subtiele, haast melancholieke melodieën die saxofonist Lovano en gitarist Frisell zorgvuldig in dit ruimtebeeld plaatsen.
Bijzondere plaat uit 1985 van drums/sax/gitaar-trio (zonder bas!), naast Motian met Joe Lovano & Bill Frisell. Vooral Frisell's spel is bijzonder, met unieke sounds, en vangt het ontbreken van een bas naast het stimulerende spel van Motian op.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
