Dit is het derde, laatste en meest ambitieuze album van de Britse groep Home. Een verhalend conceptalbum, bestaande uit in elkaar overlopende tracks. De muziek is niet heel symfonisch; toetseninstrumenten spelen een bijrol. Wel zijn de gitaarpartijen bijzonder gearrangeerd en fraai vervlochten. De vocalen doen wat denken aan Amerikaanse Westcoast-bands. Een wat progressievere variant op Wishbone Ash is wellicht een goede omschrijving. Die naam noemen we niet zomaar: gitarist/tweede zanger Laurie Wisefield zou meteen na het opdoeken van Home toetreden tot Wishbone Ash en tot 1996 blijven. Minder voor de hand liggend is de stap van bassist Cliff Williams: die werd in 1977 lid van de Australische hardrockgroep AC/DC en is dat nog steeds. Het titelnummer is verreweg het langste nummer van de plaat, al lijkt het opgebouwd uit meerdere brokstukken. Het is zowel tekstueel als muzikaal een sublimatie van al het voorgaande. Deze 2011-remaster bevat drie van singles afkomstige bonus-tracks.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
