Let op | tijdens de feestdagen zijn er aangepaste openingstijden
Meer informatie
A A A
Vertaal website
4 resultaten
Sorteren op:
Still life
CD

Still life (2022)

Uitgeleend
White water
CD

White water (2015)

"Vijf bandleden. Sfeervolle, melancholische muziekstukken. Een breed scala aan instrumenten. Een ietwat monotone en geregeld vertellende zang. Slow Show? Naar het intieme, briljante nummer van het Amerikaanse The National? Gelijkenissen te over, ware het niet dat The Slow Show afkomstig is uit Manchester en, in tegenstelling tot Matt Berninger en consorten, aan het begin staat van een naar alle waarschijnlijkheid mooie carrière. Dit debuut trapt af met "Dresden". Een koor, piano, het minimale stemgeluid van Rob Goodwin, gitaar, drums, trompetgeschal: dit is wat ze noemen een zorgvuldig gearrangeerd stukje (pop)muziek. Diverse genres als pop, indie, Americana en alt folk country komen vervolgens beurtelings of in elkaar vermengd voorbij, waarbij met name de eerste helft van de plaat nadrukkelijk om herhaling vraagt. Het debuutniveau van vaderfiguur The National is niet gehaald, al laat The Slow Show absoluut zien uit het juiste hout te zijn gesneden. Mooi debuut!" (Jelle Teitsma, Platomania; cijfer: 8,0)

Uitgeleend
Lust and learn
CD

Lust and learn (2019)

Uitgeleend
Dream darling
CD

Dream darling (2016)

"Silence is the loudest noise you can possible have in music. Silence brings tension and an uncomfortable feeling thats so powerful, aldus Rob Goodwin van The Slow Show. Anderhalf jaar na het schitterende debuut "White Water" is de band terug met deze opvolger. Van hetzelfde laken een pak? Gelukkig wel. Iets rijkelijker gearrangeerd, maar nog steeds die continu behoedzaam evoluerende songs vol romantiek. Donkere, melancholische poëzie. Achtergrondkoren, strijkers, repetitieve drums en uiteraard het rustige, vertellende stemgeluid van zanger Rob Goodwin tillen ook deze tweede naar een ongekend niveau van mooiheid. Intiem, gevoelig en fijnbesnaard. Uiteraard, en terecht overigens, is daar de gelijkenis met grote broer The National. Matt Berninger zou meer dan trots zijn bij het horen van hoogvliegers als "Strangers Now", "Hurts", "Dry My Bones" en "Last Man Standing". Dream Darling is iets soberder en wat ons betreft nog beter dan "White Water". Een (f)luisterplaat op niveau." (Jelle Teitsma, Platomania)

Uitgeleend