Werner Haas (1931-1976) was een Duitse klassieke pianist. Hij werd voornamelijk bekend met zijn uitvoeringen van werken uit het begin van de 20ste eeuw, met name van Ravel en Debussy. Zijn opnamen van de volledige werken van Debussy leverden hem in 1970 een Grand Prix du Disque op. Werner Haas overleed in 1976 als gevolg van een auto-ongeluk.
Symfonie nr. 4 in f mineur, opus 36 werd door Pjotr Iljitsj Tsjaikovski gecomponeerd in de jaren 1877 en 1878. De eerste uitvoering vond plaats op de Russische Muzieksociëteit in Sint-Petersburg op 10 februari 1878 onder leiding van dirigent Nikolai Rubinstein. Elk deel van deze symfonie sluit aan bij een thema in Tsjaikovskis leven, respectievelijk het lot, zijn kindertijd, onbezorgdheid en Rusland. Tsjaikovski schreef aan zijn beschermvrouwe, Nadezjda von Meck, dat het eerste deel de sleutel vormt tot de hele compositie. De kracht van het lot is te sterk voor het individu om te weerstaan. Het tweede deel zo schreef hij, bevat de herinneringen aan mijn kindertijd die bitterzoete emoties oproept, gevoelens van intimiteit en tegelijkertijd onoverbrugbare afstand. In het derde deel laat hij zijn verbeelding de vrije loop, en in de finale laat hij de eerste drie delen samenkomen. "Het individu voelt de isolatie in een menigte, maar kan tegelijkertijd voldoening vinden door de massa om hem heen".
Historische opnamen uit 1971 van het Eerste Pianoconcert en het Vioolconcert van Tsjaikovski. Het Leningrad Filharmonisch Orkest (inmiddels weer omgedoopt tot Sint Petersburg Filharmonisch Orkest) begeleidde pianist Emil Gilels en violist Gidon Kremer. Het Leningrads Filharmonisch verwierf vooral in Rusland een niet te evenaren reputatie, in het bijzonder voor het uitvoeren van Russische muziek (Tsjaikovski en Sjostakovitsj).
Regisseur Petr Weigl maakte van diverse beroemde opera's speelfilms, waarin de acteurs de originele zangpartijen playbacken. Groot voordeel van zijn aanpak is natuurlijk dat hij de scenes uit hun kunstmatige theatercorset kan losmaken en ze kan laten neerzetten in levensechte vorm. Wel wordt hem verweten dat hij liefst 40 minuten uit de originele opera heeft gesneden. "Petr Weigls 1988 film using Soltis now fairly venerable (1974) Decca recording of the work mimed by actors has always been admired as have his other films of opera for his wonderfully evocative use of east European countryside here to suggest the works Russian milieu. The camerawork is often spectacular; so is the concern to get interior detail accurate. Then there is the refined and moving portrayal of Tatyana by Magdaléna Vásáryová (also the eloquent Governess in his film of The Turn of the Screw yet to appear on DVD) who suggests all the ingenuous then distracted eventually dignified feelings of her character." (Gramophone)
"The recording was made in 1989, a year before Rostropovich made his first return engagements to the U.S.S.R. The First Concerto receives a beautiful performance. Feltsman plays with much passion, and his phrasing seems always idiomatic. It is interesting that Feltsman has made most of his Western career outside the Russian repertoire. He certainly has nothing to be ashamed of in his understanding of this music. Rostropovich's accompaniment is big, broad, and beautiful". (David Saemann, Majestic, 2009).
"Tsjaikovski zelf beschouwde zijn (enige komische) opera Cherevichki als zijn beste. Het publiek was dat helaas niet met hem eens. Zelfs in Rusland behoort 't niet tot het standaardrepertoire. Deze productie van The Royal Opera zou daar dus verandering in moeten brengen. Het is echter de vraag of De Pantoffels Van De Tsarina deze revival zal beleven, want Tsjaikovski zat zichzelf toch ietwat in de weg. Misschien kwam dit door al die werelden die hier passeren: Oekraïense boeren, heksen, heel veel duivels, waternimfen, kozakken, de St. Petersburgse aristocratie, de Tsaar zelve... Misschien kwam het ook door de ietwat uit de toon vallende 'Weltschmertz' van de verliefde smid, die (net als Tsjaikovski!) zelfmoord probeert te plegen in een ijskoude rivier. Voor al die toestanden moest een eenheid aan verscheidenheid van muzikale middelen gevonden worden, en dat is de componist zelfs na vele revisies niet helemaal gelukt. Maar wat maakt het uit. Voor de toeschouwer is Cherevichki een groot feest." (HJ, Muziekweb)
