Alongside "Thick As A Brick", 1973's "A Passion Play" is Jethro Tull's most overtly progressive album. A #1 US hit on its release, "A Passion Play" offers dazzling virtuoso instrumental passages, evocative synthesiser sequences, and fuses diverse influences in a strikingly unique, wholly Jethro Tull way. "A Passion Play" (An Extended Performance) is a 2CD / 2DVD set featuring new Steven Wilson mixes (stereo and 5.1) of the album, alongside Steven Wilson mixes of the infamous 'Château d'Hérouville Sessions' (by Jethro Tull frontman Ian Anderson often referred to as the 'Chateau Disaster' recordings) that directly preceded the "A Passion Play" sessions. Packaged with an 80 page book detailing the album, the band's 1973 tour and the Chateau recordings, this lavish set is a glorious way to celebrate this one of a kind release. (naar Burning Shed)
"The group's second album, with Ian Anderson (vocals, flute, acoustic guitars, keyboards, balalaika), Martin Barre (electric guitar, flute), Clive Bunker (drums), and Glen Cornick (bass), solidified their sound. There are still elements of blues present in their music, but except for the opening track, "A New Day Yesterday," it is far more muted than on their first album -- new lead guitarist Martin Barre had few of the blues stylings that characterized Mick Abrahams' playing. Rather, the influence of English folk music manifests itself on several cuts, including "Jeffrey Goes to Leicester Square" and "Look Into the Sun." The instrumental "Bouree," which could've passed for an early Blood, Sweat & Tears track, became a favorite concert number." (Bruce Eder, Allmusic) Deze set bevat de 2001-remaster plus liefst 11 bonus tracks op CD1 en een concert in Carnegie Hall uit 1970 op CD2. Dit concert staat in surround mix op de DVD (audio only), aangevuld met een interview uit 2010 met Ian Anderson.
Dit vierde bandalbum is, wellicht met opvolger "Thick As A Brick", het bekendst en meest geliefd uit de uitgebreide Jethro Tull-discografie. De beide plaatkanten hadden ieder een titel: "Aqualung", een verhaal over de zwerver Aqualung, en "My God", waarop zanger/componist Ian Anderson stelling neemt tegen georganiseerde religie (wat dus wat anders is dan een anti-geloof-opstelling). Veel songs, waaronder de bekendste ("Aqualung" en "Locomotive Breath") hebben een stevig rockkarakter. Ter gelegenheid van het 40-jarig jubileum van dit album in 2011 heeft Porcupine Tree-voorman Steven Wilson een nieuwe mix gedaan. Net als bij zijn veelbejubelde remixklussen voor King Crimson doet hij dat met veel respect voor het origineel en zorgt hij ervoor dat de muziek helderder en dynamischer klinkt dan ooit. Disc 2 bevat o.a. de "Life Is A Long Song"-EP en diverse outtakes. De indertijd alleen in een superdeluxe boxset uitgebrachte 5.1 Surround Sound-mix is op DVD-A bijgevoegd. De tweede DVD bevat o.a. de 1974-quad-mix.
"Eerder dit jaar kwam Ian Anderson al met een tweede deel van Jethro Tulls klassieker "Thick As A Brick", het oorspronkelijke album (deel een dus) wordt nu opnieuw uitgebracht als 40th Anniversary Edition. Deze nieuwe versie werd opnieuw gemixt door Steven Wilson (o.a. Porcupine Tree) en er zit een DVD bij met een 5.1 surround mix voor een optimale geluidskwaliteit. Verder is de originele krant er weer bij gedaan en vinden we fraai, meer dan 100 pagina's dik boekwerk met fotos, een artikel over het album van Classic Rocks Dom Lawson en herinneringen van diverse betrokkenen." (naar Platomania)
Naast enkele bewerkingen van traditionals en klassiek stukken vnl. nieuwe composities, die lang niet allemaal nadrukkelijk 'kerst' zijn: het is gewoon een lekkere Tull-plaat, in zowel 70'ies-folky symfostijl als de 80'ies-Dire Straits-stijl.
Heruitgave uit 2014 van album dat oorspronkelijk in 1985 verscheen. Op dit album speelt het London Symphony Orchestra instrumentaal-orkestrale versies van bekende Jethro Tull-composities, met de leden van de groep zelf als regelmatig aantredende solisten. Het geheel is geïnitieerd én gedirigeerd door David, ofwel Dee, Palmer. Die was zelf tot en met 1979 lid van Jethro Tull. Na het pijnlijke conflict dat onstond toen Ian Anderson onder druk van zijn platenmaatschappij het solo-album "A" tóch als Jethro Tull-album op de markt bracht, werkte hij in 1985 dus toch weer samen met zijn oude 'baas'. Die is niet alleen de zanger/fluitist, maar tevens componist van het JT-werk. Het was het begin van een hele reeks albums die Palmer met het LSO zou maken: ook o.a. Yes en Genesis kwamen aan de beurt.
Fraai verzorgde 2013-heruitgave van het derde album van de Britse band rond fluitist/zanger Ian Anderson. Bekendste nummer van het album is wellicht "To Cry You A Song". Steven Wilson (o.a. Porcupine Tree) heeft met respect voor de oorspronkelijke mix nieuwe mixen gemaakt, zowel stereo als 5.1 surround. De set bevat in Engels): CD1: Stereo CD of the album plus bonus tracks mixed by Steven Wilson (with Ian Anderson's approval). CD2: Mono and stereo CD of rare versions of tracks, plus singles and three previously unreleased tracks: Singing All Day (mono), Sweet Dream (Stereo), and 17 (stereo). DVD: Audio only, including Surround sound mix of Benefit, 96/24 tracks of Stereo in UK and US running orders (which were different), plus rare tracks as 96/24 (tbc) The package includes a booklet containing an 8000 word essay written by Martin Webb, interviews with band members, and rare photographs.
Dit vierde bandalbum is, wellicht met opvolger "Thick As A Brick", het bekendst en meest geliefd uit de uitgebreide Jethro Tull-discografie. De beide plaatkanten hadden ieder een titel: "Aqualung", een verhaal over de zwerver Aqualung, en "My God", waarop zanger/componist Ian Anderson stelling neemt tegen georganiseerde religie (wat dus wat anders is dan een anti-geloof-opstelling). Veel songs, waaronder de bekendste ("Aqualung" en "Locomotive Breath") hebben een stevig rockkarakter. Ter gelegenheid van het 40-jarig jubileum van dit album in 2011 heeft Porcupine Tree-voorman Steven Wilson een nieuwe mix gedaan. Net als bij zijn veelbejubelde remixklussen voor King Crimson doet hij dat met veel respect voor het origineel en zorgt hij ervoor dat de muziek helderder en dynamischer klinkt dan ooit. Op de tweede disc staan vroege versies en studio-outtakes die samen een verhelderend beeld schetsen van het opnameproces van het album.
Luxe heruitgave van Jethro Tull-album nr. 8, uit 1975. Het volgde op een trits albums die de Britse band van zijn meest progressief-symfonisch rockende kant had laten horen. Op dit album horen we een band die van het vele toeren (meer en meer ook in de VS) erg strak is geworden. Zo is Barriemore Barlow echt uitgegroeid tot een beest van een drummer, zo hij dat nog niet was. Die band, waarin ook toetsenist John Evan, bassist Jeffrey Hammond-Hammond en natuurlijk gitarist Martin Barre, verbreedt zijn palet door meer te spelen met folk(rock)invloeden. Het leidt tot enkele oeuvre-klassiekers, waaronder natuurlijk het titelnummer, dat uitgroeide tot een live-favoriet. Steven Wilson maakte een nieuwe mix op basis van de oorspronkelijke banden en creëerde tevens een 5.1-mix, die met de 1975-quadmix op de eerste DVD staat. De tweede CD bevat een door Jakko Jakszyk gemixte en gerestaureerde live-opname uit juli 1975, die in o.a. 5.1-mix op de tweede DVD is te vinden. Het boekwerk bevat vele info en fraaie foto's.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
