Voor de MTV Unplugged-shows speelde A-Ha zomer 2017 een show op het Noorse eiland Giske, tijdens de midzomernachten, ofte summer solstice. Ze speelden er 17 songs in volledig nieuwe arrangementen, twee nieuwe songs én twee covers, alles op 'vintage' akoestische instrumenten, waaronder diverse strijkers. A-Ha brak door in het gouden tijdperk van MTV met de iconische song en dito video "Take On Me", wat deze Unplugged-sessie voor datzelfde MTV, meer dan 30 jaar na dato, nog specialer maakt. (bron: Universal) De band wordt bijgestaan door vier bijzondere gasten. Eerst de Amerikaanse zangeres Lissie, geboren in het oprichtingsjaar van A-Ha (1982). Dan Ingrid Helene Håvik (1987), die nog geboren moest worden toen A-Ha doorbrak. Ze is de leadzangeres van de in Noorwegen zeer populaire alt.popband Highasakite (High As A Kite aan elkaar geschreven). Dan volgen twee collega-jarentachtigiconen: Echo & The Bunnymen-zanger Ian McCulloch (in twee songs, waaronder de eigen klassieker "The Killing Moon") en Alison Moyet.
"Behoort tot een pikant subgenre binnen de popdocumentaires, dat een inkijkje biedt in onderlinge ruzies en spanningen, zodat je je als kijker voyeur gaat voelen en je je bij vlagen afvraagt waarom de artiesten toestemming gaven om hun vuile was zo buiten te hangen. Waarom A-ha toch de deur openzette voor de filmmakers laat zich raden. Ze zijn toch ook op een wrokkige manier loyaal aan elkaar. Hun verhaal is prachtig: drie jongens uit het aangeharkte suburbia van Oslo verkassen in 1982, amper 20 jaar oud, naar Londen om zich daar onder te dompelen in de muziekscene en alles op het spel te zetten voor een loopbaan in de popmuziek. Jarenlang bereiken ze niets. En dan slaat "Take On Me" in, in derde instantie. De filmmakers maken kunstig gebruik van potloodanimaties in "Take On Me"-clipstijl. Ze leggen subtiel een tweede verhaallijn bloot: het verhaal van de tastbare frustratie over het feit dat A-ha in de praktijk een andere band wordt dan de leden voor ogen hadden." (Menno Pot, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)|
Concert, opgenomen op 4 december 2010 in de Oslo Spektrum . Sommige mensen reageren verbaasd als ze horen dat dit Noorse trio sinds de grote hits altijd is blijven bestaan en een flinke rij albums vol clevere kwaliteitspop heeft afgeleverd. In Nederland deed dat in de jaren negentig en nul weinig meer, maar in Noorwegen en diverse andere landen bleef het Noorse trio een grootheid - in het vaderland groeide de groep zelfs uit tot rotsvast instituut dat andere groepen hielp een carrière op te zetten. Maar na zo'n kleine 30 jaar vinden de heren het dan toch genoeg. Natuurlijk worden bij dit concert alle grote hits gespeeld, maar ook, in ieder geval voor het Nederlandse oor, onbekender repertoire. Het geeft u de kans te controleren dat we in voorgaande regels geen onzin zaten te verkopen. Wel valt op dat de heren het meest overtuigen als de formule van enigszins synthetische jaren '80-pop wordt gevolgd - een stijl die anno 2010 juist wereldwijd weer populairder werd. U kunt wel raden met welke hoge noot er na 20 songs wordt afgesloten: natuurlijk die van "Take On Me"...
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
