2016 is het jaar van het 50-jarig jubileum van The Monkees, wat eerder in 2016 al gevierd werd met het eerste studioalbum in maar liefst 20 jaar: "Good Times!". Om het feest verder te vieren is er nu dit verzamelalbum genaamd "The Monkees 50". Het is een set van 3 CD's met maar liefst 50 onvergetelijke nummers uit de gehele carrière van de band, waaronder natuurlijk alle sixties-hits, maar ook "She Makes Me Laugh" zowel als "You Bring The Summer" van het genoemde juist verschenen album "Good Times!" De ultieme collectie om in één keer het beste van The Monkees in huis te halen! (bron: Rhino/Warner)
"On this festive set, The Monkees bring their distinctive sound to yuletide standards by Paul McCartney (Wonderful Christmastime), Roy Wood and Wizzard (I Wish It Could Be Christmas Every Day), and Big Star (Jesus Christ). They also take on the R&B standard Merry Christmas Baby popularized by Charles Brown. Additionally, new songs have been penned for The Monkees by Rivers Cuomo of Weezer (What Would Santa Do), Andy Partridge of XTC (Unwrap You at Christmas), and Adam Schlesinger and author Michael Chabon (House of Broken Gingerbread). Guitarists Peter Buck of R.E.M. and Scott McCaughey of The Minus 5 play on two songs: the cover of Jesus Christ and the albums new title track, which they wrote together." (theseconddisc.com
The Monkees werden in 1965 gelanceerd als het Amerikaanse antwoord op The Beatles. Het waren vier acteurs die bij elkaar waren gezocht door producer Don Kirshner. Toch zijn ze in zekere mate 'credible' geworden. Hun eerste platen werden geschreven door klasbakken als Neil Diamond ("I'm A Believer"), Carole King ("Pleasant Valley Sunday") en Boyce & Hart ("Last Train To Clarksville", "Steppin' Stone") en ingespeeld door de Wrecking Crew, hetzelfde gezelschap dat de begeleiding verzorgde bij The Byrds en The Beach Boys. Vanaf het derde album "Headquarters" speelden The Monkees alles zelf en ontpopte Michael Nesmith zich als een vaardig songschrijver (o.a. "Listen To The Band"). Na het uiteenvallen van de groep in 1970 volgden diverse reünies, tot het overlijden van zanger Davy Jones in 2012. Nesmith, Micky Dolenz en Peter Tork bundelen nu nog één keer de krachten. Ze voltooiden een reeks opnames uit de jaren 60 die nooit waren afgemaakt, zoals "Good Times" (Harry Nilsson), "Love To Love" (Neil Diamond) en het door Carole King voor The Byrds geschreven "Wasn't Born To Follow". Voor de rest van de plaat werd een beroep gedaan op erkende songsmeden als Noel Gallagher, Paul Weller en Rivers Cuomo (Weezer). De show wordt echter gestolen door Andy Partridge van XTC, die met "You Bring The Summer" een ijzersterke single aanleverde. De rest van het album is rijp en groen door elkaar. De leeftijd van de heren klinkt in de stemmen door en alles refereert aan de sixties. Maar voor Monkees-fans in een nostalgische bui is het een feest van herkenning." (Jan van der Plas, Oor)
'The pre-fab four' werden ze genoemd: een door producers bedachte band voor een TV-serie, bestaande uit acteurs die konden zingen. Verder konden ze niets en ze zongen dan ook liedjes van anderen (o.a. Neil Diamond) in, die ze niet zelf mochten inspelen. Ten minste: dat was het beeld dat iedereen van ze had. De heren, onder aanvoering van Michael Nesmith (de meest getalenteerde muzikant/componist van het stel) wilden dat beeld graag corrigeren. En op 't derde album "Headquarters" kregen ze dat voor elkaar. Meer eigen liedjes (naast opnieuw werk van o.a. Diamond) en de vier spelen zélf. Er is zelfs ruimte voor experiment, zoals in "Zilch". Dit nummer bestaat uit over elkaar opgenomen gesproken zinnetjes. Het bleek zelfs inspirerend voor de jaren '90-hiphopper Del Tha Funky Homosapien, die zijn hit "Mistadobalena" om een sample uit "Zilch" bouwde. Deze Deluxe Edition is even zorgvuldig als die van de eerste BeeGees-albums: stereo- en mono-versie van het album, veel bijzondere extra tracks en een mooi boekwerkje.
Optreden uit de tournee die de drie originele Monkees Davy Jones, Micky Dolenz en Peter Tork in 2002 ondernamen, begeleid door een strakke achtkoppige band. Michael Nesmith was dus niet bij deze reunie betrokken. Soms verluchtigen de heren de muziek met acts en sketches die verwijzen naar de TV-serie waar de songs uit afkomstig zijn. Met hits als "I'm A Believer", "Daydream Believer" en "Last Train To Clarksville" naast minder voor de hand liggend repertoire. Onder de bonus features twee karaoke-versies: gewoon de live-versies met weggedraaide leadvocals en met ondertiteling.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
