"Steppenwolf's first album is a surprisingly strong debut from a tight hard rock outfit. The playing is about as loud and powerful as anything being put out by a major record label in 1968, though John Kay's songwriting needed some development. On this album, the best material came from outside: "Born to Be Wild" by ex-member Mars Bonfire, which became not only a chart-topping high-energy anthem for the counterculture (solidified by its use in the movie "Easy Rider" in 1969), but coined the phrase heavy metal, thus giving a genre-specific name to the brand of music the band played. The second album was virtually a re-creation of its predecessor, only slightly more sophisticated in its range of songs and the manner of playing them, and the in-house writing had improved. It embraces everything from hard rock to psychedelia to blues, and the band is in excellent form, playing very hard and edgy, except on the lyrical, reflective "Spiritual Fantasy," a rare acoustic number for the group." (Bruce Eder, Allmusic)
"Led by John Kay (born in 1944 in East-Germany as Joachim Krauledat), Steppenwolf's blazing biker anthem "Born to Be Wild" roared out of speakers everywhere in the fiery summer of 1968. Kay had named the band after the Herman Hesse novel. Steppenwolf recorded seven discs for Dunhill Records in the short span between 1968 and 1971. This BGO twofer holds the 6th and 7th album. Rocking out a little more, Steppenwolf hit gold again with "At Your Birthday Party". The hit, "Rock Me" sat well alongside such other hits as "Jupiter Child" and "Don't Cry." Even so, it has a rather unsettling feel to it. It was almost as if all their success was beginning to turn sour. Okay, but a bit flawed. "Steppenwolf 7" is an intriguing collection of album tracks showing the two sides of John Kay -- the hard rock singer and the artist setting his sights on interpreting other musical styles. It came at a moment when the band needed to redefine itself, but opted instead to just put out a decent product and take few risks." (Allmusic)
Steppenwolf had de grootste successen aan het eind van de jaren zestig met hits als "Born To Be Wild" en "Magic Carpet Ride"." In 1972 ging de groep uit elkaar om het vervolgens twee jaar opnieuw te proberen. Maar ook dat duurde niet lang. In 1980 kwam zanger/mede-oprichter John Kay terug met volledig vernieuwde band onder de naam John Kay & Steppenwolf. Deze groep (in diverse line ups) is blijven bestaan tot eind 2018. Ter gelegenheid van 50 jaar Steppenwolf kondigde Kay aan dat de groep officieel ophield te bestaan. (GT, Muziekbank)
Volgens de hoestekst is deze dubbel-LP (op één CD passend) opgenomen tijdens 'various concerts in 1970', in werkelijkheid schijnt alles in de studio opgenomen en is er geluid van live-publiek ondergezet. Daar merk je allemaal niks van: feit is dat dit meer 'dampt' dan zuivere studio-opnamen van de groep: lekker doordenderende vroege hardrock met een fikse blues-input en soms een spontaan-jammerig karakter in de soli. Met natuurlijk 'Born To Be Wild'.
Vierde album van de groep die wel voor altijd geassocieerd zal blijven met de vroege hit "Born To Be Wild". Mensen die hun beeld van de band op basis van dat lied hebben gevormd en zo verwachten dat "Monster" vast wel een monsterlijk hard rockend album zal zijn, zullen otdekken dat een en ander wat subtieler ligt. Dit "Monster" is het meest politieke album van de band, in een tijd dat veel leeftijdsgenoten van de bandleden opgeroepen werden om te dienen in Vietnam. De gekruide mening van John Kay en z'n mannen is te horen in o.a. "Draft Resister". Het titelstuk gaat over het corrupte en misdadige monster tot welke de zogenaamde Christelijke beschaving is uitgegroeid. Muzikaal is het album een kind van zijn tijd: rock met psychedelische trekjes en naast gitaren veelvuldig rollende orgelklanken.
Wie Steppenwolf zegt, zegt "Born To Be Wild". Biker-anthem sinds het opdook in de film "Easy Rider" (1969). Het is zo'n hardrockklassieker die iedereen, ook de notoire hardrockhater, na een paar seconden herkent. Een heerlijke symbiose van stevige gitaren en Hammond-orgel, een ijzersterk refrein met als uitsmijter de hymne-achtige yell "Born To Be Wild". Steppenwolf-oprichter en -zanger John Kay is met dit nummer vergroeid. De groep heeft nooit lang een vaste bezetting gehad. Al vóór genoemde hit was de band opgeheven geweest en in 1972 gebeurde dat wéér. Sindsdien heeft Kay de naam vele malen uit de kast getrokken; in 2004 had hij een sterke formatie met zelfs meerdere veteraan-leden in de line-up. Gelukkig ontbreekt het Hammondorgel niet op het podium. Naast genoemde hit worden Steppenwolf-klassiekers als "Rock Me" en "The Pusher" (ook uit eind jaren '60) gespeeld. Daarnaast speelt Kay songs van solo-albums, waarop hij soms (voor dit soort muziek) verrassende maatschappelijke betrokkenheid laat blijken.
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
