"Het blijft één van de merkwaardigste Nederlandse popgroepen, het Groningse Plan Kruutntoone. Hoewel, pop? De band begon begin jaren '90 als een jazzy knipoog naar Captain Beefheart en ontwikkelde zich naar een plekje in de klei ergens tussen De Kift en André Manuel, maar dan excentrieker en minimalistischer. Wél Nederlandstalig. het trio rond zanger, songschrijver, gitarist en banjospeler Hansko Visser presenteert op dit vierde album een zestal nummers die soms meer dan 12 minuten lang zijn. Hijzelf noemt het 'liedjes', dus dat zullen we ook maar doen, hoewel er nauwelijks sprake is van coupletten, laat staan refreinen. Maar het woord 'suite' past nu eenmaal niet bij de volkse aard van het geheel. En wie echt luistert, wordt onverbiddelijk de nummers binnen gesleurd. naar de wereld van Poolse appelplukkers in de Noordoostpolder, bijvoorbeeld. Intrigerend, aards en eerlijk." (Peter Bruyn, Lust For Life; waardering: 4 uit 5 sterren)
Gronings collectief. Anarchistische muziek, een soort punkjazz, een experimenteler Kift-variant. Hierover wordt op dwingende wijze gedeclameerd. Ook wordt op een Trio Bulgarka meets Philip Glass-achtige wijze met stemmen geëxperimenteerd.
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.