Na twee CD's op 't SI-label onder produktie van Eroc (Grobschitt) staan ze nu op eigen benen. Compacte, wat pompeuze symfonische songs met invloeden van jaren-tachtig-bands als Pallas, strakker en vooral beter gezongen dan voorheen.
Duitse bombast-symforock. Hoewel er af en toe een akoestische gitaar te horen is, is de sound meestal moddervet (door de volle keyboardsounds en het brede gitaarwerk), waarbij de sterke melodielijnen zich langzaam ontvouwen.
Hun tweede release in 2002, 3 maanden na 'Bridge'. Ook hier is hun pompende en gezwollen powersymfo-geluid te horen, maar gevarieerder uitgewerkt, met hier en daar gebruik van strijkers en ruimte voor iets ingetogener symfo.
Duitse band in de neo-prog-traditie van bands als IQ, maar dan vetter, voller en met uitstapjes naar een nog zwaarder prog-metal-geluid. De teksten zijn vaak pijnlijk persoonlijk, als bij Fish.
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
