"Dit 14de album van de Braziliaanse metalband opent met de verrassend sterke trage titelsong, voorzien van melodieus gitaarwerk en solos. Sterke vocalen van Derrick Green die in het eerste deel 'clean' zingt en wanneer het tempo iets oploopt zijn rauwe vocalen laat horen. Het snelle "I Am The Enemy" bevat simpele riffs, fijne breaks en groovende stukken en is daarmee typisch Sepultura. Duidelijk is dat teruggegrepen wordt naar de groovende thrash metal die de band het meeste succes bracht. Nummers als "Alethea", het instrumentale "Iceberg Dances" en "Resistant Parasites" hebben melodieus gitaarwerk, lekkere thrash-riffs en strak drumwerk van jongeling Eloy Cassagrande. Meest verrassend is "Sworn Oath": een mid-tempo nummer, met een heerlijke muzikale inbreng en fijne agressieve vocalen van Derek. Sepultura heeft met "Machine Messiah" een heerlijk stuk groovende thrash metal gebracht, een verrassend en vernieuwend album dat in geen metalplatenkast ontbreken mag." (Erik van Dijk, Rockmuzine.nl; cijfer: 8,5/10)
Concertregistratie van Sepultura, opgenomen in São Paulo.
Sepultura are one of the most successful acts ever to come out of Brazil with global album sales in excess of 30 million and are one of the most important and influential metal acts of their generation. This show was filmed at the legendary Rock In Rio festival in their native Brazil on the 19th September 2013. It is a spectacular performance which sees the band accompanied throughout by the French industrial percussion group Les Tambours Du Bronx. The sheer volume of sound and the powerful presentation of the songs sets this apart from any previous Sepultura concert release. (bron: Eagle)
"De hereniging met producer Ross Robinson is een meesterzet en maakt dat dit nieuwe album een ware verademing is. Robinson is er immers in geslaagd om bepaalde elementen van het roemrijke "Roots" opnieuw in de sound van Sepultura te krijgen. Alles klinkt trouwens ook voller, warmer, rijker en vooral vetter. Met opener "Trauma Of War" weet je als luisteraar al meteen waar je aan toe bent. Een uppercut van jewelste die je spontaan doet terug denken aan je allereerste moshpit. De prelude van "The Vatican" lijkt dan weer perfect geschikt voor een plaatsje op de soundtrack van de betere horrorfilm. Vanaf "Manipulation Of Doom" wordt er opnieuw geflirt met de percussie die van "Roots" indertijd zo'n succesalbum heeft gemaakt. Kortom: anno 2013 is Sepultura er wonderwel in geslaagd de vinger aan de pols te houden en Eloy Cassagrande is een méér dan waardige opvolger van Igor Cavalera." (Jeroen, Festivalblog.be; score: 80/100)
Ceedee Van De Maand in Aardschok 4/2006: "Petje af! Dit album biedt namelijk alles wat Sepultura ooit zo geliefd maakte, en meer. Knuppeharde hardcore/thrash voert weer als vanouds de boventoon, maar zorgvuldig geplaatste intermezzo's met genrevreemde instrumenten als cello's en violen zorgen voor de broodnodige variatie. Noem het maar gerust adempauzes, want "Dante XXI" is zó intens en heftig dat je af en toe wel naar lucht móet happen. Na de miskleunen "Against" en "Nation" is Sepultura helemaal terug."
Naast de briljante, niet in één hokje in te delen 'Roots'-CD (metal, Braziliaanse percussie, industrial, hard- en freakcore ineen) een extra CD (>70 min.) met demo's, b-kantje, onuitgebracht werk en livetracks.
"De songs zijn extremer dan voorheen, ze bevatten meer experimenten en zijn minder afgewerkt. Naast Braziliaanse percussiejam ook hevige geluidsuitbarstingen, lijkend op de industriële hardcore van Nailbomb." (MvS, Oor)
