"Het was even schrikken toen bekend werd dat uitgesproken popproducer Greg Kurstin (o.a. Adele) voor dit album was gestrikt, terwijl er een gastbijdrage zou zijn van zanger Shawn Stockman van Boyz II Men. De lekker rockende single "Run" blijkt echter gelukkig representatief voor de rest van dit alweer negende Foo Fighters-album. Toch lieten de passanten wel degelijk hun sporen na. De stevig aangezette koortjes geven met name "Make It Right" en "The Sky Is A Neighborhood" een Beatles-achtige allure. Dat geldt ook voor het afsluitende titelnummer, waar Stockman zijn meerstemmige zang op losgelaten heeft. En het werkt! Het is wat betreft arrangementen zelfs een van de meest ambitieuze tracks die de band rond zanger/gitarist Dave Grohl ooit opnam. Op de rest van de plaat is een bevlogen band te horen, die zich uitleeft op de krokante rocksongs waar de mannen patent op hebben. De muziek op "Concrete And Gold" is behept met onweerstaanbare vitaliteit." (Robert Haagsma, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
"Precies zoals je mag verwachten dat 't 4de album van een succesvolle Amerikaanse rockband klinkt: geen song is ondermaats, elke riff overrompelend, de melodieen zijn meeslepend, de samenzang vloeiend. 't Klapt echt uit de speakers." (HB,Oor)
"Met de grootste nummers uit hun hele carrière sinds de voormalige Nirvana-drummer Dave Grohl de groep in 1994 vormde, eerst als een eenmansproject, zal de Foo Fighters-compilatie beschikbaar zijn op cd en dubbel vinyl. De cd-versie van het album bevat 19 tracks." (Hot Press)|
""Sonic Highways" is niet alleen het achtste Foo Fighters-album, maar ook een achtdelige documentaireserie die de band langs acht Amerikaanse steden barstensvol muzikale historie voert. In elke stad nam de band één song op. Op voorhand een ambitieus en prikkelend idee, dat doet denken aan U2s "Rattle And Hum": zouden de Foo Fighters zich onderweg ook muzikaal hebben laten inspireren door de roots die ze aantroffen? Het wat teleurstellende antwoord is: nauwelijks. Kleine knipogen. Een funky Fender Rhodes-stukje in "Something From Nothing" (Chicago), blazers op "In The Clear" (New Orleans) en in het opgefokte "The Feast And The Femine" kun je met wat goede wil Dave Grohls Washington DC-hardcore-achtergrond terug horen. Maar al met al is dit gewoon weer de herkenbare 'alternative' vuist-in-de-lucht-stadionrock die we kennen. Degelijk melodieus lawaai dat lekker wegluistert maar eigenlijk nergens verrast, en daar hadden we uitgerekend met de insteek van dit album wel een beetje op gehoopt." (John Denekamp, Oor)
Concert, opgenomen in juni 2008 in het Wembley Stadion, Londen.\n"Dave Grohl en consorten vliegen er bij dit concert voor 86.000 mensen vol in. De opbouw is dan ook zoals 'ie hoort te zijn: eerst een stel up-tempo beukers, dan wat akoestisch werk, vervolgens weer energieker werk en bijna achteraan twee Led Zeppelin-klassiekers met Jimmy Page en John Paul Jones op het podium. Die twee songs laten overigens wel zien dat Foo Fighters eigenlijk een tweemansband is van Grohl met drummer Taylor Hawkins, want voor dit gedeelte verdwijnt de rest van het podium. Forse bezetting overigens, met naast de 2 overige "vaste" bandleden ook nog gitarist Pat Smear - in de begindagen vast bandlid -, een celliste/violiste, een toetsenist en een percussionist. Die vallen trouwens regelmatig weg in de rest van het geluid. Klein minpuntje: 3 gitaristen is hier net te veel. De muur van geluid gaat zo nu en dan ten koste van de scherpte, zo lijkt het. Niettemin knalt de energie en het enorme plezier je beeldscherm uit bij deze dvd. Dit is Foo Fighters zoals Foo Fighters hoort te zijn." (FileUnder)
"Dave Grohl en consorten vliegen er bij dit concert voor 86.000 mensen vol in. De opbouw is dan ook zoals 'ie hoort te zijn: eerst een stel up-tempo beukers, dan wat akoestisch werk, vervolgens weer energieker werk en bijna achteraan twee Led Zeppelin-klassiekers met Jimmy Page en John Paul Jones op het podium. Die twee songs laten overigens wel zien dat Foo Fighters eigenlijk een tweemansband is van Grohl met drummer Taylor Hawkins, want voor dit gedeelte verdwijnt de rest van het podium. Forse bezetting overigens, met naast de 2 overige "vaste" bandleden ook nog gitarist Pat Smear - in de begindagen vast bandlid -, een celliste/violiste, een toetsenist en een percussionist. Die vallen trouwens regelmatig weg in de rest van het geluid. Klein minpuntje: 3 gitaristen is hier net te veel. De muur van geluid gaat zo nu en dan ten koste van de scherpte, zo lijkt het. Niettemin knalt de energie en het enorme plezier je beeldscherm uit bij deze dvd. Dit is Foo Fighters zoals Foo Fighters hoort te zijn." (FileUnder)
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
