"'Met het oog op het naderende einde van de wereld', schreef zanger Jaz Colemann december 2012 op de bandsite van Killing JOke, 'kan ik met veel genoegen een nieuwe singlesverzamelaar aankondigen. Fuck de Maya's!' De notoire doemdenker voegde er doodleuk aan toe dat er in 2013 ook een nieuw album, een boek en een wereldtour op het program staan. Coleman in een notendop: Een onheilsprofeet die het einde der tijden aankondigt, ook op het symbolisch getitelde album "MMXII" en dan net zo makkelijk over de betreffende doemsdag heenstapt. Het is ook de houding die Killing Joke al meer dan 30 jaar uitstraalt: compromisloos, anarchistisch, fatalistisch, maar ook 'als we ten onder gaan, dan wel in volle glorie'. Dat hoor je terug in deze compilatie, die tevens een aardig beeld geeft van hoe het bandgeluid ontwikkelde van postpunk naar industrial georiënteerde metal. Meer dan 3 uur aan materiaal, met naast de 33 singles niet eerder uitgebracht materiaal, veel remixen, demo's en live-opnamen." (Raymond Rotteveel, Oor)
"We hoeven u niet te vertellen dat de wereld er niet bepaald op vooruit gaat. Daar hebben we Killing Joke voor. Jaz Coleman, de hel en verdoemenis prekende zanger/priester, kondigt al bijna 40 jaar het einde der tijden aan, terwijl zijn band er steevast een apocalyptische soundtrack bijlevert. Op dit 16de album is het niet anders. Vanaf opener "Autonomous Zone" denk aan het hakkende ritme van Killing Joke-kraker "Pssyche", maar dan in de vierde versnelling krijgen we de ene na de andere onheilszwangere boodschap over ons heen. Verpakt in een postpunkmetalgeluid dat door drummer Paul Ferguson zo treffend wordt omschreven als the sound of the earth vomiting zingt/schreeuwt Coleman over een New Cold War en een New Jerusalem dat opdoemt. Het sinds een paar jaar weer in originele bezetting opererende Killing Joke klinkt daarbij compromislozer, genadelozer en urgenter dan ooit. Je wordt er misschien niet vrolijk van, maar lekker blijft zon classic Killing Joke-plaatje wel." (Raymond Rotteveel, Oor)
"Even though he was a member of Killing Joke Mach 2, the 2007 funeral of bassist Paul Raven brought the original KJ line-up together for the first time since 1982. "It made us realize our mortality and how important Killing Joke is to all of us" according to vocalist Jaz Coleman, and soon the initial four were planning the historical two-evening set of concerts, the first night of which is captured here. On Part 1, the group's 1980 self-titled debut and its 1981 follow-up "What's THIS For...!" are played live and in their entirety. No surprise, then, that the updated versions are blistering, loud, and full-bodied, but that Raven's predecessor Youth and original drummer "Big" Paul Ferguson both sound so in step after years away is a shocker, and a very welcome one at that. Hits ("Eighties," "Love Like Blood") plus some rarely played numbers (the beloved dubby B-Side "Change") round out this longtime fan's dream concert." (David Jefferies, Allmusic; 3,5 uit 5 sterren)
"Even though he was a member of Killing Joke Mach 2, the 2007 funeral of bassist Paul Raven brought the original KJ lineup together, including Raven's predecessor Youth, for the first time since 1982. Soon they were planning the historical two-evening set of concerts, the second night of which is captured here. It features some of the big hits that were also played on the previous night ("Eighties,""Love Like Blood") along with some selections from the 1994 album "Pandemonium", the band's short-lived reunion with Youth. Newer songs like the mammoth "Asteroid" plus the fast, punkish, and previously unheard "Time Wave" also appear, and the whole affair ends on a high note with 3 classics building towards the quintessential KJ closer "Wardance." No surprise, then, that the updated versions are blistering, loud, and full-bodied, but that Youth and original drummer "Big" Paul Ferguson both sound so in step after years away is a shocker, and a very welcome one at that." (David Jeffries, Allmusic; 3,5 uit 5 sterren)
Liveopnamen die de BBC maakte van deze licht Gotische zwartgallige waveband uit de jaren tachtig. Met o.a. de hit 'Love like Blood'
In 2003 bestaand uit Jaz Coleman, Geordie, Youth, Paul Raven plus Dave Grohl (van the Foo Fighters, drums). Vergeet even 'Love Like Blood', Killing Joke klinkt anno 2003 hard, agressief en industrieel: denk aan Young Gods en Die Krupps.
