Laatste album op het Reprise-label. Voorzien van een sobere instrumentatie (vaak begeleidt ze zichzelf alleen, soms helpen vrienden als James Taylor of Stephen Stills) wordt "Blue" gekenmerkt als Mitchells eerste hoogtepunt. Dat is wel een classificatie die haar andere albums tekort doet. Met o.a. de veelgecoverde klassiekers "River" en "A Case Of You". Mitchell is dan nog echt een folkie, in de loop van de jaren '70 zou ze gaan werken met jazzmuzikanten.
Ginny, die hulpverlener is bij een internationale mensenrechtenorganisatie en die drie jaar geleden haar man en zoontje verloor bij een auto-ongeluk, vindt steun bij het 13-jarige dakloze jongetje Blue.
"Het jazztrio The Preacher Men bestaat uit saxofonist Efraim Trujillo (The Ploctones, Fra Fra Sound, New Cool Collective Big Band), hammondorganist Rob Mostert en drummer Chris Strik. Op Blue vervolgen zij hun weg van spetterende hardbop en souljazz die zij met hun debuut Preaching Out Loud (2016) hebben ingezet. Dit album mag gezien worden als ode aan de blues. Niet alleen als genre, maar ook als sfeer. Dit komt het fraaist tot uiting in Into The Blue, het enige vocale stuk. Schitterend gedragen bluesjazz met zang van Eline Gemerts en een huilende partij uit de gedempte trompet van gastmuzikant Michael Varekamp. Voor de rest is het swingen geblazen op Blue. Hardbop wordt afgewisseld met souljazzmet de eigen composities die grotendeels afkomstig zijn van Trujillo. Als deze plaat 50 jaar eerder was uitgekomen had hij zeer zeker niet misstaan in de catalogus van Blue Note." (AD, Muziekweb)
"Na jaren van ploeteren in de marge lijkt het erop dat Novembre toch de waardering gaat krijgen die men al zolang verdient. Dit is alweer album nummertje 7 van deze Romeinen. Het album staat bol van kwalitatief hoogwaardige melancholische en melodieuze doom. Wat wel opvalt aan "The Blue" is dat het album een stuk agressiever is dan de voorganger die naar mijn mening af en toe iets te gezapig klonk. Er wordt ditmaal meer gebruik gemaakt van grunts en ook muzikaal klinkt het regelmatig een stuk heftiger dan voorganger "Materia". Door de grotere afwisseling klinkt dit album daarom ook een stuk prettiger dan de voorganger. Mensen die nog niet bekend zijn met Novembre maar bands als Katatonia, Anathema en Opeth (maar dan wel de oudere Opeth-albums, HB) kunnen waarderen zouden dit op zijn minst eens een kans moeten geven." (Armand, Metalfan.nl; score: 80/100)
Trippy Engelse jazzdance. Nieuw opgenomen oorspronkelijke muziek naadloos gecombineerd met samples van oude jazzplaten. Groovy! Side project van de bassist van D-Influence.
Typisch Amerikaanse 'alternative' gitaarrock, waar ze daar wel pap van lusten. In Europa hebben deze bandjes het moeilijker. Door de originele en afwisselende invalshoeken en het frisse materiaal is deze band een behoorlijke uitschieter.
Tweede album van jazzrocktrio Rypdal (gitaar, keyboards), Bjorn Kjellemyr (bas) en Audun Kleive (drums). Must voor fans van Robert Fripp, Jeff Beck en Allan Holdsworth.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
