"Niemand zal schrikken als A.J. Croce een singer/songwriter wordt genoemd, maar dat etiket dekt de lading niet helemaal. Deze 'zoon van' voelt zich nl. ook als een vis in het water in uiteenlopende stijlen als Tom Waits-nachtclubjazz, blues, en - gezien dit album - pure pop. De invloed van de Beatles is hier onmiskenbaar, en dat komt beslist niet alleen door de McCartney-cover "Maybe I'm Amazed". Waar iemand als Lenny Kravitz vooral de sound van de Fab Four uitstekend kopieerde, raakt Croce op "Cantos" de essentie van het songschrijven op de Lennon/McCartney-manier. Dat levert 12 ijzersterke liedjes op, gespeeld door een al even superieure groep begeleiders (met o.a. Ben Harper). Ook qua zang doet zanger/pianist Croce regelmatig denken aan McCartney, t.t.v. "Abbey Road" en "Let It Be". De gruis van "That's Me In The Bar" (1995) is nagenoeg uit zijn stem verdwenen. OP de een of andere manier leek Croce enige tijd weg uit de spotlights, maar met een album als dit verdient hij aandacht." (Jo Didderen, Heaven)
Catalogus bij een expositie van werk van de Duitse tekenaar/schilder (1947), die hiervoor samenwerkte met de musicus W. Rihm.
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
