In de jaren veertig is operazangeres Florence Foster Jenkins ondanks haar gebrek aan zangtalent een ware vedette in New York.
"Alexandre Desplats filmmuziek is altijd raak in muzikale evocatie van het tijdperk waarin de film speelt. Zijn partituur voor deze film met Meryl Streep in de titelrol, is het summum van elegantie en sfeer. Tussen de instrumentale stukken van Desplat wordt het perfecte van de imperfectie subliem geëtaleerd. De zang van sopraan Aida Garifullina is mooi, maar lijkt niet op die van Lily Pons, het karakter dat ze speelt. Haar vertolking van Où va la jeune Indoue wordt gevolgd door de memorabele interpretatie van dezelfde aria door Streep als Florence. Streep is briljant in de wankele intonaties, het kakkineuze Angelsaksische Frans en de worstelingen met stemregisters en ritme. Ze geeft ons het idee dat Foster Jenkins het in haar hoofd allemaal wél goed hoort. Zo slaagt ze erin om de slechtste zangeres ter wereld iets kwetsbaars en ontroerends te geven. Eén lied, When I Have Sung My Songs to You van Ernest Charles, brengt ze als een níet-toondove Foster Jenkins. Prachtig." (Hein van Eekert, Klassieke Zaken)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
