"De invloed van het jangly gitaarpopvijftal uit New Jersey reikt van REM tot Real Estate en is al ruim drie decennia merkbaar in indiepopland. Aan echte "Crazy Rhythms" doen The Feelies niet meer; recent werk ligt in het verlengde van het folky "The Good Earth" uit 1986. Zo ook dit zesde album, de meest 'laid back' plaat uit het oeuvre. Antizanger Glenn Mercer fluistert soms bijna en muzikaal is het geheel klein gehouden. De plaat klinkt als een semi-akoestische sessie, en die ongedwongen sfeer werkt. De repetitieve melodieën en psychedelische gitaarlijntjes, de shakertjes van percussionist Dave Weckerman... subtieler en verfijnder klonken The Feelies zelden. In alle bescheidenheid is het een prachtplaat, waarop oerinvloed The Velvet Underground meer dan ooit doorklinkt. Zowel in de folky titelsong als in de 9 minuten lange elektrische reprise ervan. Lou Reed noemde The Feelies ooit de enige band die weet hoe je met gitaren moet omgaan. Zijn nalatenschap is nog steeds in goede handen." (John Denekamp, Oor)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
