Ballonstrip.
"Leverde Jules Deelder in 2015 met het album Deeldelirium een wanprestatie af volgens liefhebbers moest je het vooral live beleven -, muzikaal zit Jazz een stuk beter in elkaar. Werd Deeldelirium gedomineerd door een overvloed aan galm en onsamenhangend repertoire, Jazz klinkt schoon en natuurlijk waardoor de muziek aan sfeer en geloofwaardigheid wint. Het repertoire van boogaloo, blues, rock, jazz en smartlap wordt als een eenheid gebracht, weliswaar eenvoudig van opzet maar een prima voedingsbodem voor tenorsaxofonist Boris van der Lek om te laten horen wat hij in huis heeft. Zijn krachtige spel (Golden Earring, Herman Brood) geeft body aan de stukken en schuurt uitgebalanceerd tegen het bluesy gitaarwerk van Cok van Vuuren die met smakelijke solos en schuivende akkoorden subtiele verbindingen legt. Jules Deelder (73), die naast drums vooral vocaal een bijdrage levert, klinkt in het deinende How Cool als een opgelapte Chet Baker." (Jazzenzo)
Fotoportretten van bekende en iets minder bekende jazzmusici.
Een van de meest ambiteuze projecten van de heer Cooder. De wortels van de jazz worden hier opgegraven. De vroege ragtime en vaudeville worden hier door nummers van o.a. de jazz legendes Bix Beiderbecke en Jelly Morton weer tot leven gebracht.
In de jaren twintig vermoordt een zwarte man van middelbare leeftijd in Harlem zijn 18-jarige vriendin, waar zijn echtgenote het hare van denkt.
"One of the many compilations issued in the wake of James Brown's passing in 2007 is this rather strange and necessary one. There's no irony in the title, and it's only a little misleading. Brown loved all kinds of music throughout his lifetime and made no secret of it. This set compiles Brown-produced cuts that accent the jazzier -- and sometimes near all-out jazz (though everything on this baby has more than a little soul grit mixed in) -- side of the Godfather. The coolest thing about this set is that it contains numerous unreleased alternate mixes, extended versions, single edits, and literally unreleased versions and tunes that span from standards and soul-jazz cuts to '70s-era pop tunes. Ranging from 1964's reading of the Adderley Brothers' "Tengo Tango" (never before issued in any form) to a 1970s alternate mix of "For Once in My Life," this is perhaps among the most ambitious of Brown recordings to be released in quite some time. Recommended." (Thom Jurek, Allmusic)
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
