"Hoewel Hendrik Andriessen al meer dan dertig jaar niet meer in ons midden is, blijft de internationale waardering voor zijn composities nog altijd achter. Maar daarin kan nu verandering komen. Op CPO verschijnt het tweede deel uit een serie over Andriessens symfonische werk, voortreffelijk gespeeld door het Nederlands Symfonieorkest onder David Porcelijn. Het gooit nóg hogere ogen dan de eerste aflevering. Allereerst vanwege de 'Tweede symfonie', geschreven voor het vijftigjarig bestaan van het Concertgebouworkest in 1938 en opgedragen aan zijn tweede dirigent, de Arnhemmer Eduard van Beinum. Een echt meesterwerk. Fantasievol, met gewaagde harmonieën en een fraaie instrumentatie, herinnerend aan Andriessens leermeester Alphons Diepenbrock. Wie nog aarzelt, kan misschien het beste instappen met het rapsodische 'Wilhelmus van Nassouwe' (1951). Hier jongleert Andriessen met persoonlijke gevoelens die het volkslied bij hem losmaakt. Ik val er als een blok voor." (Maarten-Jan Dongelmans, De Gelderlander)
"Hendrik Andriessen (1892-1981) heeft zich bewezen als de meest afgeronde muzikale persoonlijkheid die ons land voortbracht. Als componist heeft hij alle genres beoefend, van opera tot kerkmuziek, inclusief 4 symfonieën en een uitgelezen oeuvre voor orgel. Zijn symfonieën behoren naast die van Pijper en Vermeulen tot het belangrijkste in het Nederlandse 20ste eeuwse symfonische genre. Je zou dus verwachten dat Andriessen volop in de opnamecatalogi te vinden is. Dat valt flink tegen en het Duitse CPO doet daar wat aan. Inmiddels heeft het dappere Nederlands Symfonie Orkest uit Enschede twee CD's volgespeeld o.l.v. David Porcelijn, op wie je kunt bouwen als het om Nederlands repertoire gaat. Op dit eerste deel staat de Eerste symfonie centraal en da's tevens de eerste moderne opname van dit werk, dus niets dan lof. Essentiële toevoeging aan onze magere voorraad Nationaal Muzikaal Erfgoed." (Siebe Riedstra, Luister; 4 uit 5 sterren voor uitvoering en registratie). Daarnaast een dubbele 10 van ClassicsToday!
Opname: 2009
"Kaun werd geboren in Berlijn, Koninkrijk Pruisen en voltooide zijn muzikale opleiding in zijn geboortestad. In 1886 verliet hij Duitsland voor de Verenigde Staten en vestigde zich in Milwaukee, Wisconsin, waar een gevestigde Duitse immigrantengemeenschap woonde. Als dirigent van lokale koorverenigingen, zoals de Milwaukee Liederkranz en het Milwaukee Men's Choir, verwierf Kaun al snel een belangrijke invloed op het muzikale leven van de stad. Hij gaf ook les aan het conservatorium, waar hij onder meer Wilhelm Middelschulte tot zijn collega's behoorde. Kauns oudste zoon, Bernhard Kaun, werd later componist van filmmuziek in Hollywood. Rond de eeuwwisseling keerde Kaun terug naar Duitsland en zette zijn lesgeven voort in Berlijn. Hoewel hij talrijke lucratieve aanbiedingen voor werk uit het buitenland ontving, konden deze prikkels hem er niet van overtuigen Berlijn voor de tweede keer te verlaten. In 1912 werd hij benoemd tot lid van de Pruisische Academie van Beeldende Kunsten." (wikipedia.org)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
