Tweede album van band rond de eerste bassist van Jethro Tull, Glenn Cornick. Deze had Jethro Tull in 1970 verlaten, na het verschijnen van het derde album "Benefit". Blijkbaar bevielen hem de wat progressievere richting die Tull opging (zie "Aqualung" uit 1971) niet zo. Met Wild Turkey houdt hij het bij een bluesier geluid, zoals Tull dat ten tijde van "This Was" (1968) ook had. Maar ook Wild Turkey had oog voor andere ontwikkelingen. Zo heeft de instrumental "See You Next Tuesday" met z'n fraaie dubbele gitaarpartij duidelijk Allman Brothers Band-trekjes. Het lange "Eternal Mother / The Return" mengt een folky deun (zoals tijdgenoten als Fairport Convention die veelvuldig aanwendden) met een zware gitaarriff à la The Beatles' "I Want You". Cornick is overigens niet zo prominent aanwezig. De soulvolle zang (met net genoeg whiskey-rauwheid) van Gary Rickford-Hopkins en de al aangehaalde fraaie gitaarpartijen van Mick Dyche en Alan 'Tweke' Lewis springen veel meer (en aangenaam) in het oor.
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
