Everhard Arends is dé Boekenconducteur van Nederland. Iedere maand schrijft hij voor Rozet een column over... boeken.
Het lezen van boeken en het reizen met de trein zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Lezen is reizen in je hoofd en treinreizen is reizen door de tijd.
‘Reizen in je hoofd’ zal wellicht duidelijk zijn, maar ’treinreizen is reizen door de tijd’ is dat misschien wat minder. Philip Freriks lanceerde deze term vorig jaar toen ik hem interviewde in de intercity van Amsterdam naar Utrecht (en retour, hij vertelt graag over zijn tijd als conducteur in Parijs…). Als je naar buiten kijkt zie je de geschiedenis van de omgeving aan je voorbijtrekken.
Ondanks de vele verleidingen van internet, appjes en socials zie ik steeds meer reizigers boeken lezen in de trein. En wat mij vooral blij maakt, het zijn ook vaak jongeren! De één leest een e-boek, maar meer en meer zijn het papieren boeken die worden meegenomen.
Maar wie ben ik? Ik ben Everhard Arends, de Boekenconducteur van de NS, een door mijzelf gecreëerde functie die mijn passie voor lezen combineert met de leukste baan ter wereld: hoofdconducteur. Op Insta en Facebook geef ik leestips, interview ik schrijvers en maak ik foto’s van lezende reizigers. In de FB Boekenconducteur leesclub raden leden elkaar ook nieuwe en oude titels aan en worden literaire activiteiten gedeeld.
In de trein vraag ik lezende reizigers naar hun boek en hun voorkeur wat vaak resulteert in leuke gesprekken.
Mijn boekentip voor deze maand is een boek van een Georgisch-Duitse schrijfster, Nino Haratischwili. Zij werd in Nederland bekend met haar derde roman Het achtste leven (voor Brilka). Een schitterend epos over zes generaties in Georgië. Haar vijfde roman, Het schaarse licht, is nog niet zo lang uit. Deze roman vertelt over onvoorwaardelijke vriendschap van drie vriendinnen in het post-Sovjet tijdperk van Georgië. Tijdens een fototentoonstelling van hun overleden vriendin in 2019 zien we hun geschiedenis en die van Georgië terug. Nino vertelt hun verhaal aan de hand van de foto’s.
‘Hier staan we, het trio dat is ontsnapt, dat de sprong naar het heden heeft gemaakt, wij, de overlevenden die proberen verder te leven in plaats van al diegenen wie het niet was vergund en die op deze foto’s voor altijd jong zullen blijven.’
Eén tip: vergeet tijdens het lezen van Het schaarse licht niet tijdig uit te stappen. Voor je het weet ben je van Enkhuizen naar Maastricht gereisd, terwijl je in Hoorn had willen uitstappen…
